←انواع آمادگی برای انتظار راستین
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==انواع [[آمادگی]] برای انتظار راستین== | ==انواع [[آمادگی]] برای انتظار راستین== | ||
*انتظار راستین آمادگیهای ذیل را میخواهد: | *انتظار راستین آمادگیهای ذیل را میخواهد: | ||
# '''[[آمادگی فرهنگی]]''': [[انسانها]]، معمار [[سرنوشت]] [[جامعه]] و تاریخ و محور دگرگونی اوضاع [[اجتماعی]] هستند و [[سنّت الهی]]<ref>سوره رعد، آیه ۱۱؛ سوره انفال، آیه ۵۳. </ref> بر این قرار گرفته است که هر گونه دگرگونی و تحولی برای جامعههای انسانی، به دست و ارادۀ خود آنان صورت گیرد<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ – ۵۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref> و از شرایط بسیار مهم برای تحقّق و [[پیروزی]] یک [[قیام]] و [[انقلاب]]، خواست و ارادۀ مردم است<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. [[امام زمان]] {{ع}} نیز هر لحظه، [[منتظر]] خواست و [[دعوت]] [[مردم]] است: «اگر [[شیعیان]] ما، که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند، همدل شوند، میمنت [[ملاقات]] ما به تأخیر نمیافتد و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان میشد»<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا"}}؛ احتجاج، ج۲، ص۶۰۰، ش۳۶۰. </ref>. بنابراین، در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] باید به "[[پیروی]] [[خالص]] از [[خداوند]] و ولی او" توجه شود؛ زیرا [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]] {{ع}} و [[باور]] به آنان، باید در [[رفتار]] دیده شود و تبلور [[حقیقی]] آن در فرمانبرداری [[خالص]] و فراگیر از آن نورهای [[پاک]] [[آشکار]] گردد | # '''[[آمادگی فرهنگی]]''': [[انسانها]]، معمار [[سرنوشت]] [[جامعه]] و تاریخ و محور دگرگونی اوضاع [[اجتماعی]] هستند و [[سنّت الهی]]<ref>سوره رعد، آیه ۱۱؛ سوره انفال، آیه ۵۳. </ref> بر این قرار گرفته است که هر گونه دگرگونی و تحولی برای جامعههای انسانی، به دست و ارادۀ خود آنان صورت گیرد<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ – ۵۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref> و از شرایط بسیار مهم برای تحقّق و [[پیروزی]] یک [[قیام]] و [[انقلاب]]، خواست و ارادۀ مردم است<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. [[امام زمان]] {{ع}} نیز هر لحظه، [[منتظر]] خواست و [[دعوت]] [[مردم]] است: «اگر [[شیعیان]] ما، که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند، همدل شوند، میمنت [[ملاقات]] ما به تأخیر نمیافتد و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان میشد»<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا"}}؛ احتجاج، ج۲، ص۶۰۰، ش۳۶۰. </ref>. بنابراین، در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] باید به "[[پیروی]] [[خالص]] از [[خداوند]] و ولی او" توجه شود؛ زیرا [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]] {{ع}} و [[باور]] به آنان، باید در [[رفتار]] دیده شود و تبلور [[حقیقی]] آن در فرمانبرداری [[خالص]] و فراگیر از آن نورهای [[پاک]] [[آشکار]] گردد<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>. | ||
# '''[[آمادگی روحی و روانی]]''': [[حکومت جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} در درجۀ اول [[نیازمند]] بالا بردن [[آگاهی]] و [[آمادگی]] روحی و [[فکری]] است. [[منتظر واقعی]] برای چنین برنامۀ مهمی، نمیتواند نقش نظارهگر داشته باشد<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۱۰۰؛ [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref>، مؤید این سخن، [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] به واسطۀ [[خواندن]] [[دعای عهد]] است<ref>{{متن حدیث|"اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ أَیَّامِ حَیَاتِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً"}}؛ پروردگارا من در صبحگاه امروز عهد و پیمانی که بر گردنم است، تجدید میکنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.</ref> و [[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است که اگر ما به [[وظایف]] خود در دوران [[انتظار]] عمل کنیم در واقع خود را برای [[زمان ظهور]] آماده کردهایم<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. بیگمان برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} یارانی هست که [[توان]] بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر [[دشمنان]] چیره و پیروز شوند و کسانی که [[آمادگی]] روحی و روانی بالایی به دست نیاورند، هرگز نمیتوانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای آن [[حضرت]] باشند؛ چرا که با کمترین فشاری که بر آنان وارد میشود، عرصه را رها میکنند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>. | # '''[[آمادگی روحی و روانی]]''': [[حکومت جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} در درجۀ اول [[نیازمند]] بالا بردن [[آگاهی]] و [[آمادگی]] روحی و [[فکری]] است. [[منتظر واقعی]] برای چنین برنامۀ مهمی، نمیتواند نقش نظارهگر داشته باشد<ref>ر.ک. [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۱۰۰؛ [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref>، مؤید این سخن، [[تجدید عهد]] و [[پیمان]] به واسطۀ [[خواندن]] [[دعای عهد]] است<ref>{{متن حدیث|"اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ أَیَّامِ حَیَاتِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً"}}؛ پروردگارا من در صبحگاه امروز عهد و پیمانی که بر گردنم است، تجدید میکنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.</ref> و [[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است که اگر ما به [[وظایف]] خود در دوران [[انتظار]] عمل کنیم در واقع خود را برای [[زمان ظهور]] آماده کردهایم<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. بیگمان برای [[حضرت مهدی]] {{ع}} یارانی هست که [[توان]] بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر [[دشمنان]] چیره و پیروز شوند و کسانی که [[آمادگی]] روحی و روانی بالایی به دست نیاورند، هرگز نمیتوانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای آن [[حضرت]] باشند؛ چرا که با کمترین فشاری که بر آنان وارد میشود، عرصه را رها میکنند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>. | ||
# '''[[آمادگی فکری و اعتقادی]]''': آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلابها]] متمایز و ممتاز میسازد، دگرگونیهای [[اعتقادی]] و باور [[انسانها]] است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>، یعنی سطح [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً مسئله «نژاد» یا «مناطق مختلف جغرافیایی» مسئله قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست و تفاوت رنگها و زبانها و سرزمینها نمیتواند [[بشر]] را از هم جدا سازد<ref>ر.ک. [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰.</ref>. سطح [[افکار]] [[مردم]] چنان بالا باشد<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>که بتوانند [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص دهند و [[تسلیم]] دشمنانی نشوند که میکوشند [[لباس]] [[باطل]] بر چهره [[حق]] بپوشانند تا [[مردم]] را از آن رویگردان کنند<ref>ر.ک. [[حسین سوزنچی|سوزنچی، حسین]]، [[مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱ (مقاله)|مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری]]، ص ۷۳.</ref>. [[مردم]] باید به اندازه ای از رشد و [[آگاهی]] برسند که [[درک]] کنند ایدهها و ایسمهای بشری نمیتوانند [[بشر]] را از این گرداب [[تباهی]] [[نجات]] دهند؛ بلکه تنها در سایه [[حکومت]] و [[حاکمیت]] مرد آسمانی و پیشوای [[عادل]] [[الهی]]، [[انسانها]] میتوانند طعم [[زندگی]] خوب انسانی را به دست آورند<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. اقتضای [[آمادگی]] معرفتی، تلاش و کوشش در [[اسلامشناسی]] است؛ یعنی هر [[شیعه]] [[منتظر]] باید بکوشد که از [[اسلام]] آگاهیهای تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانه [[علمی]] برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. به تعبیر [[امام]] الموحدین [[علی]]{{ع}}:"این [[پرچم]] را جز افراد هوشمند، پایدار و [[آگاه]] از مواضع [[حق]] به دوش نمیکشد<ref>{{متن حدیث|"وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ"}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳. </ref>"<ref>ر.ک. [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]،ص؟؟؟.</ref>. [[منتظر]] علاوه براسلامشناسی، باید به ویژگیها، ابعاد وجودی، کلمات و [[اوامر]] [[حضرت]] [[معرفت]] داشته و با تأمل در [[حکمت]] نامها و [[نشانهها]] و [[علائم ظهور]] و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] [[حضرت]] برای عملی کردن اهداف و آرمانهای [[امام زمان]]{{ع}} آماده شود به همین خاطر از [[رسول اکرم]] {{صل}} [[روایت]] شده: "کسی که بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد به [[مرگ جاهلیت]] مرده است<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}؛ محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱؛ بحارالانوار مرحوم مجلسی، ج۲۳، ص۷۶ و با تعبیر {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ فَقَدْ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}؛ الصوارم المهرقة، ص۲۶۳. </ref>.<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. | # '''[[آمادگی فکری و اعتقادی]]''': آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلابها]] متمایز و ممتاز میسازد، دگرگونیهای [[اعتقادی]] و باور [[انسانها]] است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>، یعنی سطح [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً مسئله «نژاد» یا «مناطق مختلف جغرافیایی» مسئله قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست و تفاوت رنگها و زبانها و سرزمینها نمیتواند [[بشر]] را از هم جدا سازد<ref>ر.ک. [[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰.</ref>. سطح [[افکار]] [[مردم]] چنان بالا باشد<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>که بتوانند [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص دهند و [[تسلیم]] دشمنانی نشوند که میکوشند [[لباس]] [[باطل]] بر چهره [[حق]] بپوشانند تا [[مردم]] را از آن رویگردان کنند<ref>ر.ک. [[حسین سوزنچی|سوزنچی، حسین]]، [[مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱ (مقاله)|مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری]]، ص ۷۳.</ref>. [[مردم]] باید به اندازه ای از رشد و [[آگاهی]] برسند که [[درک]] کنند ایدهها و ایسمهای بشری نمیتوانند [[بشر]] را از این گرداب [[تباهی]] [[نجات]] دهند؛ بلکه تنها در سایه [[حکومت]] و [[حاکمیت]] مرد آسمانی و پیشوای [[عادل]] [[الهی]]، [[انسانها]] میتوانند طعم [[زندگی]] خوب انسانی را به دست آورند<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. اقتضای [[آمادگی]] معرفتی، تلاش و کوشش در [[اسلامشناسی]] است؛ یعنی هر [[شیعه]] [[منتظر]] باید بکوشد که از [[اسلام]] آگاهیهای تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانه [[علمی]] برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. به تعبیر [[امام]] الموحدین [[علی]]{{ع}}:"این [[پرچم]] را جز افراد هوشمند، پایدار و [[آگاه]] از مواضع [[حق]] به دوش نمیکشد<ref>{{متن حدیث|"وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ"}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳. </ref>"<ref>ر.ک. [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]،ص؟؟؟.</ref>. [[منتظر]] علاوه براسلامشناسی، باید به ویژگیها، ابعاد وجودی، کلمات و [[اوامر]] [[حضرت]] [[معرفت]] داشته و با تأمل در [[حکمت]] نامها و [[نشانهها]] و [[علائم ظهور]] و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] [[حضرت]] برای عملی کردن اهداف و آرمانهای [[امام زمان]]{{ع}} آماده شود به همین خاطر از [[رسول اکرم]] {{صل}} [[روایت]] شده: "کسی که بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد به [[مرگ جاهلیت]] مرده است<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}؛ محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱؛ بحارالانوار مرحوم مجلسی، ج۲۳، ص۷۶ و با تعبیر {{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ فَقَدْ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً}}؛ الصوارم المهرقة، ص۲۶۳. </ref>.<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. |