حنش بن ربیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۱: خط ۱۱:
*به [[نقل]] [[شیخ طوسی]]، وی از [[شیعیان]] و [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۴۰، ش۳۷ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۷.</ref>.
*به [[نقل]] [[شیخ طوسی]]، وی از [[شیعیان]] و [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین علی]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۴۰، ش۳۷ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۷.</ref>.
*اما متأسفانه او در [[واقعه کربلا]] و [[حمایت]] از [[حضرت]] [[ابا عبدالله الحسین]]{{ع}} کوتاهی کرد، لذا پس از [[شهادت]] آن [[امام]] [[مظلوم]] و یارانش سخت پشیمان و نادم گردید و در [[تأیید]] [[خالد بن سعد بن نفیل]] که در [[مقام]] [[پشیمانی]] از عدم [[یاری امام]] [[حسین]]{{ع}} گفته بود: [[آگاه]] باشید، به [[خدا]] [[سوگند]] اگر می‌دانستم [[رضایت خدا]] و [[نجات]] من از [[گناه]]، کشتن خودم است، خودم را می‌کشتم<ref>{{متن حدیث|اما انا والله لو اعلم ان قتلي نفسي يخرجني من ذنبي ويرضى ربي لقتلها}}</ref>
*اما متأسفانه او در [[واقعه کربلا]] و [[حمایت]] از [[حضرت]] [[ابا عبدالله الحسین]]{{ع}} کوتاهی کرد، لذا پس از [[شهادت]] آن [[امام]] [[مظلوم]] و یارانش سخت پشیمان و نادم گردید و در [[تأیید]] [[خالد بن سعد بن نفیل]] که در [[مقام]] [[پشیمانی]] از عدم [[یاری امام]] [[حسین]]{{ع}} گفته بود: [[آگاه]] باشید، به [[خدا]] [[سوگند]] اگر می‌دانستم [[رضایت خدا]] و [[نجات]] من از [[گناه]]، کشتن خودم است، خودم را می‌کشتم<ref>{{متن حدیث|اما انا والله لو اعلم ان قتلي نفسي يخرجني من ذنبي ويرضى ربي لقتلها}}</ref>
*پس از سخن خالد، بلافاصله [[حنش بن ربیعه]] برخاست و همان سخن را [[تأیید]] کرد و حاضرین را [[شاهد]] گرفت و گفت: "من شما را به مثل آن‌چه خالد گفت [[شاهد]] می‌گیرم". و حنش عملاً هم این [[حقیقت]] را به [[اثبات]] رسانید و هنگامی که [[سلیمان بن صرد خزاعی]] به [[خون خواهی]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} و [[یاران]] باوفایش [[قیام]] کرد، او نیز در زمره [[توابین]]، [[سلیمان]] را در این [[هدف]] [[مقدس]] [[یاری]] نمود<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۵ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۶۲۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۵۸-۴۵۹.</ref>
*پس از سخن خالد، بلافاصله حنش بن ربیعه برخاست و همان سخن را [[تأیید]] کرد و حاضرین را [[شاهد]] گرفت و گفت: "من شما را به مثل آن‌چه خالد گفت [[شاهد]] می‌گیرم". و حنش عملاً هم این [[حقیقت]] را به [[اثبات]] رسانید و هنگامی که [[سلیمان بن صرد خزاعی]] به [[خون خواهی]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} و [[یاران]] باوفایش [[قیام]] کرد، او نیز در زمره [[توابین]]، [[سلیمان]] را در این [[هدف]] [[مقدس]] [[یاری]] نمود<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۵ و کامل ابن اثیر، ج۲، ص۶۲۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۵۸-۴۵۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش