مشرق: تفاوت میان نسخه‌ها

*در بسیاری از [[روایات]] از مشرق‌زمین و [[نقش مردم]] آن در [[پیش از ظهور]] و [[پس از ظهور]] یاد شده است. واژه مشرق در [[روایات]]، به همه کشورهایی که در قسمت خاوری [[حجاز]] واقع شده‌اند، گفته می‌شود. [[رسول خدا]] {{صل}} می‌فرمایند: مردمی از مشرق‌زمین [[قیام]] می‌کنند و زمینه را برای [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} فراهم می‌سازند<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۷.</ref>. نیز می‌فرماید: پرچم‌های سیاهی از سمت مشرق خواهد آمد که دل‌های آنان همانند [[پاره‌های آهن]] است. پس هرکس از حرکت آنان [[آگاهی]] یافت، به سوی آنان برود و با آنان [[بیعت]] کند؛ هرچند لازم باشد که بر روی یخ حرکت کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۳.</ref>.

*[[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: گویا قومی را می‌بینم که در مشرق [[قیام]] کرده‌اند و [[حق]] را می‌طلبند، ولی [[حق]] را به آنان نمی‌دهند. بار دیگر طلب می‌کنند، ولی باز به آنان واگذار نمی‌کنند. در این حالت، شمشیرها را از نیام برکشیده، بر شانه می‌گذارند که در این هنگام، [[دشمن]] خواسته آنان را می‌پذیرد، ولی آنان نمی‌پذیرند و [[قیام]] می‌کنند و [[حق]] را واگذار نمی‌کنند، مگر به [[صاحب]] امر.  

کشتگان آنان [[شهید]] هستند و اگر من آنان را [[درک]] می‌کردم، خودم را برای [[صاحب]] این امر آماده می‌کردم<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۹؛ غیبة نعمانی، ص ۳۱۵.</ref>. و [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[مؤمن]] در زمان [[قائم]] {{ع}} اگر در مشرق باشد و برادر ایمانی‌اش در [[مغرب]]، از مشرق او را در [[مغرب]] می‌بیند و اگر در [[مغرب]] باشد و برادرش در مشرق، او را می‌بیند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱؛ منتخب الاثر، ص ۴۸۳.</ref>. و در نشانه‌های [[آخر الزمان]] آمده است: عمودی از [[آتش]] در طرف مشرق، در [[آسمان]] پدید می‌آید که همه [[مردم]] روی [[زمین]] آن را می‌بینند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۳۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۶۶.</ref>.