خباب بن الارت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوران [[حکومت]] [[حضرت]] [[امیر المؤمنین علی]]{{ع}} خباب در کوفه [[زندگی]] می‌کرد. وقتی امام علی{{ع}} قصد داشت به [[صفین]] برود، خباب به [[سختی]] بیمار بود و او که همواره در رکاب آن حضرت حاضر بود، از رفتن به صفین منع شد و [[امیر المؤمنین]]{{ع}} در صفین بود که خباب از دنیا رفت. وقتی [[امام]] از صفین بازگشت، بر [[مزار]] خباب حاضر شد و فرمود: "[[خدا]] خباب را بیامرزد! او با میل و رغبت [[اسلام]] آورد و با [[اطاعت از پیامبر]]، [[مهاجرت]] کرد و مجاهدانه زندگی کرد و از نظر جسمانی مدتی [[مبتلا]] بود و خداوند [[اجر]] و [[ثواب]] [[مردم]] [[نیکو]] کار را هرگز پایمال نخواهد کرد"<ref>{{متن حدیث|رَحِمَ اَللَّهُ خَبَّاباً فَقَدْ أَسْلَمَ رَاغِباً وَ هَاجَرَ طَائِعاً وَ عَاشَ مُجَاهِداً وَ اُبْتُلِيَ فِي جَسَدِهِ أَحْوَالاً وَ لَنْ يُضِيعَ اَللَّهُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلاً}}</ref>. آنگاه امام{{ع}} بر سر مزار او آمد و فرمود: [[درود]] بر شما‌ای ساکنان قبرها! ای [[مؤمنان]]! شما از ما پیشی گرفتید و ما نیز به شما ملحق خواهیم شد. خدایا! ما را و آنها بیامرز و از همه ما در گذرا [[سپاس]] خدای را که [[زمین]] را محل [[رجوع]] زندگان و [[مردگان]] قرار داد. [[شکر]] خدای را که ما را از زمین بیافرید و به آن نیز بر میگرداند و از آن ما را [[محشور]] خواهد کرد. خوشا به حال کسانی که به یاد بازگشت و عمل کردن هستند و به اندک قانع شوند و از [[خدا]] به خاطر آن [[راضی]] باشند<ref>وقعة صفین، نصر بن مزاحم، ص۳۱-۵۲۸.</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[خباب بن اَرت (مقاله)|مقاله "خباب بن اَرت"]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص ۳۳.</ref>