ابوجعال جذامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[طایفه]] بنوضیب<ref>ابن هشام، ج۴، ص۲۶۰.</ref> تیره‌ای از [[جذام]] از [[قبایل یمنی]]<ref>برخی قبیله ضبینه (نه ضبیبه) را از جذام دانسته‌اند (ابن اثیر، لباب، ج۲، ص۶۲)، ولی فرد مورد نظر که در تیره و طایفه با رفاعة بن زید جذامی مشترک است، در بیشتر موارد از بنوبیب شمرده شده است؛ ر.ک: احمدی میانجی، ج۲، ص۴۷۰.</ref> تنها یادی که منابع [[سیره]] از او می‌کنند، به تلاش وی برای [[آزادی]] اسرای قبیله‌اش از دست [[مسلمانان]] مربوط است. هنگامی که [[دحیة بن خلیفه کلبی]] از [[مأموریت]] به [[روم]] باز می‌گشت، از سوی عده‌ای از [[بنی ضلیع]] [[غارت]] شد که تیره‌ای از جذامیان بودند، اما نعمان فرزند ابوجعال به [[یاری]] وی برخاست و توانست اموال [[دحیه]] را به وی بازگرداند<ref>ابن هشام، ج۴، ص۲۶۰؛ واقدی، ج۲، ص۵۵۶؛ طبرانی، ج۲۰، ص۳۴۱؛ و ر.ک: ابن اثیر، ج۵، ص۳۱۳.</ref>. [[رسول خدا]]{{صل}} پس از این حادثه، سریه‌ای به [[فرماندهی]] [[زید بن حارثه]] به سوی ایشان فرستاد که برخی منابع سیره، از حرکت به سوی جذام در سال ششم،  با عنوان سریه به [[ارض]] حِسمی یاد می‌کنند <ref>واقدی، ج۲، ص۵۵۵.</ref>، [[زید بن حارثه]] از آنان اسیرانی گرفت که با وساطت [[رفاعة بن زید]] نزد رسول خدا{{صل}} [[آزاد]] شدند. ابوجعال پس از سامان یافتن امور، در شعری که هشت [[بیت]] آن را [[ابن اسحاق]]<ref>ابن هشام، ج۴، ص۲۶۴.</ref> نقل کرده، وضعیت خودشان را بیان کرده است.