←حرکت امام حسین{{ع}} به سمت کربلا
خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
امام که [[امید]] به حمایت کوفیان داشت، از حُرّ پرسید که به کمک آنان آمده یا بر [[ضد]] آنان است؟ حُرّ گفت: بر ضد شما. [[سپاه]]، متشکل از هزار نفر سواره نظام بود. بهرغم این [[صفآرایی]] خصمانه، واکنش [[امام]] صلحآمیز بود. چنانکه به یارانش [[دستور]] داد که [[سپاهیان]] حُرّ و اسبانشان را [[سیراب]] کنند. آن [[روز]] که حُرّ راه را بر [[امام حسین]]{{ع}} گرفت، از قادسیه میآمد و پسر زیاد برای اینکه هر چه زودتر و بهتر به مقصد برسد، به حصین بن نمیر چنین [[دستوری]] داده بود. پس از [[اقامه نماز]] چون امام با یاران خویش [[عزم]] بازگشت نمود، حُرّ ممانعت کرد. امام بهجِد قصد بازگشت به [[حجاز]] را نمود و حُرّ مانع شد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۲، ص۴۸۱؛ اخبارالطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۵.</ref> | امام که [[امید]] به حمایت کوفیان داشت، از حُرّ پرسید که به کمک آنان آمده یا بر [[ضد]] آنان است؟ حُرّ گفت: بر ضد شما. [[سپاه]]، متشکل از هزار نفر سواره نظام بود. بهرغم این [[صفآرایی]] خصمانه، واکنش [[امام]] صلحآمیز بود. چنانکه به یارانش [[دستور]] داد که [[سپاهیان]] حُرّ و اسبانشان را [[سیراب]] کنند. آن [[روز]] که حُرّ راه را بر [[امام حسین]]{{ع}} گرفت، از قادسیه میآمد و پسر زیاد برای اینکه هر چه زودتر و بهتر به مقصد برسد، به حصین بن نمیر چنین [[دستوری]] داده بود. پس از [[اقامه نماز]] چون امام با یاران خویش [[عزم]] بازگشت نمود، حُرّ ممانعت کرد. امام بهجِد قصد بازگشت به [[حجاز]] را نمود و حُرّ مانع شد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۲، ص۴۸۱؛ اخبارالطول، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۲۵۵.</ref> | ||
حُرّ گفت: من مأموریت ندارم که با تو بجنگم، بلکه مأموریتم این است که از تو جدا نشوم تا تو را به طرف کوفه راهنمایی کنم و پیشنهاد نمود که امام راهی غیر از راه [[کوفه]] و [[مدینه]] در پیش گیرد تا وی بتواند از [[عبیدالله بن زیاد]] کسب [[تکلیف]] کند و گفت امیدوارم [[خداوند]] زمینهای فراهم آورد که من به درگیری با شما [[مبتلا]] نشوم. آنگاه امام حسین{{ع}} و یارانش در مسیر [[عُذَیبُ الهِجانات]] و قادسیه حرکت کردند و حُرّ نیز همراه آنان بود. | حُرّ گفت: من مأموریت ندارم که با تو بجنگم، بلکه مأموریتم این است که از تو جدا نشوم تا تو را به طرف کوفه راهنمایی کنم و پیشنهاد نمود که امام راهی غیر از راه [[کوفه]] و [[مدینه]] در پیش گیرد تا وی بتواند از [[عبیدالله بن زیاد]] کسب [[تکلیف]] کند و گفت امیدوارم [[خداوند]] زمینهای فراهم آورد که من به درگیری با شما [[مبتلا]] نشوم. آنگاه امام حسین{{ع}} و یارانش در مسیر [[عذیب الهجانات|عُذَیبُ الهِجانات]] و قادسیه حرکت کردند و حُرّ نیز همراه آنان بود. | ||
سرانجام در روز [[پنجشنبه]] دوم [[محرم]] ۶۱ به سرزمین [[نینوا]] رسیدند. [[مالک بن نسر کندی]] نامه عبیدالله بن زیاد را به حُرّ داد مبنی بر آن که بر [[حسین]] و یارانش سخت بگیرد و آنان را در زمینی بیآب و علف و بیحصار متوقف کند و نوشت که فرستادهام مأموریت دارد همراه تو باشد تا ببیند که چهگونه فرمان من انجام میشود. به این صورت توافق حُرّ با امام در روز دوم محرم پایان یافت. حُرّ [[امام]] را ناگزیر ساخت در جایی به نام [[کربلا]] نزدیک [[فرات]] پیاده شود و حُرّ برای عبیدالله بن زیاد نامهای نوشت که حسین بن [[علی]] و خانواده و یاران او در کربلا فرود آمدهاند. | سرانجام در روز [[پنجشنبه]] دوم [[محرم]] ۶۱ به سرزمین [[نینوا]] رسیدند. [[مالک بن نسر کندی]] نامه عبیدالله بن زیاد را به حُرّ داد مبنی بر آن که بر [[حسین]] و یارانش سخت بگیرد و آنان را در زمینی بیآب و علف و بیحصار متوقف کند و نوشت که فرستادهام مأموریت دارد همراه تو باشد تا ببیند که چهگونه فرمان من انجام میشود. به این صورت توافق حُرّ با امام در روز دوم محرم پایان یافت. حُرّ [[امام]] را ناگزیر ساخت در جایی به نام [[کربلا]] نزدیک [[فرات]] پیاده شود و حُرّ برای عبیدالله بن زیاد نامهای نوشت که حسین بن [[علی]] و خانواده و یاران او در کربلا فرود آمدهاند. |