←أعلام و رجال مذحج در جاهلیت
(←منابع) |
|||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
#[[ابو ربیعه أفوه بن عمرو بن مالک أودی]]: [[أفوه بن عمرو]] از [[نسل]] [[أود بن صعب بن سعد العشیرة بن مذحج]] است. وی از بزرگان [[عرب]] و شجاعان‌شان در عرب و نیز در شمار شعرای جاهلی و از أشهر حکماء عرب محسوب می‌شد. <ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۲، ص۳۸۹.</ref> [[محمد بن سائب کلبی]] را چنین ستود: {{عربی|"كان الأفوه من كبار الشعراء القدماء في الجاهلية، وكان سيد قومه وقائدهم في حروبهم، وكانوا يصدرون عن رأيه"}}<ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۲، ص۳۸۹.</ref> | #[[ابو ربیعه أفوه بن عمرو بن مالک أودی]]: [[أفوه بن عمرو]] از [[نسل]] [[أود بن صعب بن سعد العشیرة بن مذحج]] است. وی از بزرگان [[عرب]] و شجاعان‌شان در عرب و نیز در شمار شعرای جاهلی و از أشهر حکماء عرب محسوب می‌شد. <ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۲، ص۳۸۹.</ref> [[محمد بن سائب کلبی]] را چنین ستود: {{عربی|"كان الأفوه من كبار الشعراء القدماء في الجاهلية، وكان سيد قومه وقائدهم في حروبهم، وكانوا يصدرون عن رأيه"}}<ref>ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج۱۲، ص۳۸۹.</ref> | ||
#[[حارث بن معاویة بن قیس]]: [[حارث بن معاویة بن قیس بن کعب بن معقل کاهن]] مشهور به "[[مأمور الحارثی]]"، در عرب شخصی به پایه او در [[کهانت]] نبود. مذحجیان بدون امر او به کاری دست نمی‌زدند و یا از کاری پا پس نمی‌کشیدند.<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۷۸.</ref> | #[[حارث بن معاویة بن قیس]]: [[حارث بن معاویة بن قیس بن کعب بن معقل کاهن]] مشهور به "[[مأمور الحارثی]]"، در عرب شخصی به پایه او در [[کهانت]] نبود. مذحجیان بدون امر او به کاری دست نمی‌زدند و یا از کاری پا پس نمی‌کشیدند.<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۷۸.</ref> | ||
#[[ذو الغُصّة أبو عُمَیْر]]: نام اصلی او [[حُصَیْن بن یزید بن شداد] | #[[ذو الغُصّة أبو عُمَیْر]]: نام اصلی او [[حُصَیْن بن یزید بن شداد حارثیّ]] بود و صد سال بر [[قوم]] خود [[ریاست]] کرد.<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۸۱-۸۲</ref> پسرانش به «فوارس الأرباع» [[شهرت]] داشتند و در [[جنگ‌ها]] هر کدام عهده‌دار [[فرماندهی]] یک چهارم [[سپاه]] بودند.<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۳۵۳.</ref> | ||
#[[عبد یغوث حارثی]]: [[عبدیغوث بن صلاءة]] را از فحول شعرای [[جاهلی]] و شجاعی کم نظیر گفته‌اند. او از بزرگان قوم خود بود و آنان را در [[یوم]] الکلاب الثانی علیه [[بنی تمیم]] و هم‌پیمانانش [[رهبری]] کرد.<ref>بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۲۰۵.</ref> | #[[عبد یغوث حارثی]]: [[عبدیغوث بن صلاءة]] را از فحول شعرای [[جاهلی]] و شجاعی کم نظیر گفته‌اند. او از بزرگان قوم خود بود و آنان را در [[یوم]] الکلاب الثانی علیه [[بنی تمیم]] و هم‌پیمانانش [[رهبری]] کرد.<ref>بروکلمان، تاریخ الادب العربی، ج۱، ص۲۰۵.</ref> | ||
#[[مرسوع بن حارث بن نار]]: از دلاوران [[مذحج]] از تیره [[بنی شاعر بن حارث بن مالک بن ربیعه]] که در [[جاهلیت]] به‌دست [[بنی‌اسد بن خزیمه]] کشته شد.<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۷۵</ref> | #[[مرسوع بن حارث بن نار]]: از دلاوران [[مذحج]] از تیره [[بنی شاعر بن حارث بن مالک بن ربیعه]] که در [[جاهلیت]] به‌دست [[بنی‌اسد بن خزیمه]] کشته شد.<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۲۷۵</ref> | ||
#[[أسماء بن دهر بن الحداء]]<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۳</ref> از بزرگان و رؤسای مذحج در جاهلیت که توسط [[بنی عقیل بن کعب]] کشته شد. | #[[أسماء بن دهر بن الحداء]]<ref>هشام بن محمد کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۳</ref> از بزرگان و رؤسای مذحج در جاهلیت که توسط [[بنی عقیل بن کعب]] کشته شد. | ||
===أعلام و [[رجال]] مذحج در ابتدای [[اسلام]]=== | ===أعلام و [[رجال]] مذحج در ابتدای [[اسلام]]=== | ||
#[[عمرو بن معدیکرب زبیدی مذحجی]]: از بزرگان و شعرا و [[شجاعان]] به نام [[عرب]]<ref>مرزبانی، معجم الشعراء، ص۳۳؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۳، ص۴۱۲.</ref> و صاحب [[شمشیر]] معروف صمصام<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۳، ص۴۱۲</ref> و مکنی به [[ابوثور]]<ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۲۰۱.</ref> و ملقب به [[فارس]] عرب. <ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۵۸.</ref> او در [[وفد]] [[بنی زبید]] در سال نهم به [[مدینه]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} حضور یافت و اسلام آورد اما دیری نگذشت که با [[رحلت نبی اکرم]]{{صل}} راه [[ارتداد]] در پیش گرفت.<ref>ابن‌اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۷۷۰.</ref> سپس دوباره اسلام آورد و در مدینه مدتی ساکن شد. <ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۲۰۲</ref> با آغاز [[فتوحات]] به [[عراق]] رفت و در فتوحات آن از جمله [[قادسیه]] شرکت کرد<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۵۹</ref> و در این [[جنگ]]، [[شجاعت]] بسیار از خود بروز داد.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۴۶، ص۳۷۰ و ۳۷۹.</ref>و در [[یرموک]] نیز حضور داشت و در آن یک چشم خود را از دست داد.<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۶۱</ref> | #[[عمرو بن معدیکرب زبیدی مذحجی]]: از بزرگان و شعرا و [[شجاعان]] به نام [[عرب]]<ref>مرزبانی، معجم الشعراء، ص۳۳؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۳، ص۴۱۲.</ref> و صاحب [[شمشیر]] معروف صمصام<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۳، ص۴۱۲</ref> و مکنی به [[ابوثور]]<ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۲۰۱.</ref> و ملقب به [[فارس]] عرب. <ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۵۸.</ref> او در [[وفد]] [[بنی زبید]] در سال نهم به [[مدینه]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} حضور یافت و اسلام آورد اما دیری نگذشت که با [[رحلت نبی اکرم]]{{صل}} راه [[ارتداد]] در پیش گرفت.<ref>ابن‌اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة فی معرفة الصحابه، ج۳، ص۷۷۰.</ref> سپس دوباره اسلام آورد و در مدینه مدتی ساکن شد. <ref>ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۲۰۲</ref> با آغاز [[فتوحات]] به [[عراق]] رفت و در فتوحات آن از جمله [[قادسیه]] شرکت کرد<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۵۹</ref> و در این [[جنگ]]، [[شجاعت]] بسیار از خود بروز داد.<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۴۶، ص۳۷۰ و ۳۷۹.</ref>و در [[یرموک]] نیز حضور داشت و در آن یک چشم خود را از دست داد.<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۶۱</ref> | ||