نظریه نصب الهی امام در قرن هفتم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نظریه نصب الهی امام در قرن هفتم هجری در کلام اسلامی]] - [[نظریه نصب الهی امام در قرن هفتم هجری در تاریخ اسلامی]]</div>

<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نصب الهی امام (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

[[متکلمان امامیه]] در [[قرن هفتم]]، در [[دفاع]] از آموزه [[امامت الهی]]، تبیین‌های جدیدی نیز داشته‌اند که در این میان، سهم مرحوم [[عمادالدین طبری]] بیشتر بوده است. بزرگان این دوران در [[اثبات عقلی]] این آموزه، بر همان [[برهان لطف]] و [[برهان]] ویژگی‌های درونی تأکید کرده‌اند. مرحوم [[طبری]] علاوه بر [[برهان]] ویژگی‌های درونی، به [[دینی]] بودن موضوع [[امامت]]، [[الهی]] بودن مسائل مربوط به [[دین]]، اهمیت [[نصب امام]] برای [[انسان‌ها]]، معطل ماندن [[وظایف امام]] و [[مالکیت]] انحصاری [[باری تعالی]] بر [[جان]] و [[مال]] دیگران استناد کرده است. [[متکلمان]] این قرن، در [[اثبات امامت الهی]]، استدلال‌های تازه‌ای مطرح کرده‌اند که عبارت‌اند از [[استدلال]] به [[آیه اکمال دین]] توسط [[ابن میثم بحرانی]]، همچنین [[استدلال]] به [[آیه تبلیغ|آیه شریفه تبلیغ]]، [[آیات]] ۶۸ [[سوره قصص]] و ۳۸ [[سوره انعام]] توسط مرحوم [[طبری]]. در [[اثبات نصب الهی امیر مؤمنان]]{{ع}} نیز [[محقق حلی]]، برای نخستین‌بار به [[آیه نهی از تمایل به ظالمان]] استناد کرده است. مرحوم [[طبری]] نیز در این موضوع به شیوه [[ابلاغ سوره برائت]]، همچنین [[روایات نبوی]]، متمسک شده است. مطلب دیگر اینکه این محققان [[شیعی]]، از میان [[ادله قرآنی]] متعددی که در سابق برای [[اثبات نصب الهی امام]] ذکر شده بود، در مجموع، [[آیات]]: [[آیه ولایت|ولایت]]، [[آیه صادقین|صادقین]]، [[آیه اولوالامر|اولوالامر]] و [[آیه ابتلا|ابتلا]] را برای [[اثبات]] این موضوع [[برگزیده]] و [[تبیین]] نموده‌اند<ref>[[سید احمد حسینی|حسینی، سید احمد]]، [[نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه (کتاب)|نظریه نصب الهی امام معصوم در تاریخ تفکر امامیه]]، ص ۴۴۷.</ref>.