←مقدمه
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
(←مقدمه) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
واقعۀ [[حرّه]]، [[قیام]] مردم مدینه بر ضدّ [[حکومت]] [[یزید]] بود. پس از [[شهادت]] [[حسین بن علی]]{{ع}}، [[ظلم]] و [[فسق]] [[یزید]] فراگیرتر و آشکارتر شد و [[مردم]] [[فساد]] دستگاه [[حاکم]] و [[ظلم]] عمّال او را دیدند و در [[مدینه]]، آگاهان از اوضاع، مردم را به زشتکاریهای حکام، آگاه ساختند. والی مدینه در آن زمان، "عثمان بن محمد بن ابی سفیان" بود. اهل [[مدینه]] علیه او شوریدند و او و [[مروان]] و دیگر [[امویان]] را از [[مدینه]] بیرون کردند و با "[[عبدالله بن حنظله]]" [[بیعت]] کردند. خبر [[قیام]] [[مردم مدینه]]، با گزارش [[مروان]] به گوش [[یزید]] رسید. وی سپاهی انبوه را تحت فرمان "مسلم به عقبه" به [[مدینه]] گسیل داشت<ref>مروج الذهب، مسعودی، ج۳، ص۶۹.</ref>. مهاجمان در منطقۀ "حرّۀ واقم" فرود آمده، به [[مدینه]] تاختند و سه روز به [[کشتار]] و [[غارت]] پرداخته و به نوامیس [[مسلمانان]] [[تجاوز]] کردند. [[مردم]] به [[حرم]] [[پیامبر]]{{صل}} پناه بردند. [[لشکریان]] [[یزید]]، [[حرمت]] [[حرم]] را نگه نداشتند و با اسبها به داخل [[حرم]] آمدند و مردم را [[قتل عام]] کردند. کشتگان این واقعه هزاران نفر بودند. از جمله "عبدالله بن جعفر" نیز در این حادثه [[شهید]] شد. واقعۀ [[حرّه]] در ۲۸ ذیحجه سال ۶۳ هجری اتفاق افتاد. [[یزید]]، دو ماه و نیم پس از این حادثه مرد<ref>منتهی الآمال، محدث قمی، ج۲، ص۳۵ (چاپ جاویدان)، در حالات امام سجاد{{ع}}.</ref>. | واقعۀ [[حرّه]]، [[قیام]] مردم مدینه بر ضدّ [[حکومت]] [[یزید]] بود. پس از [[شهادت]] [[حسین بن علی]]{{ع}}، [[ظلم]] و [[فسق]] [[یزید]] فراگیرتر و آشکارتر شد و [[مردم]] [[فساد]] دستگاه [[حاکم]] و [[ظلم]] عمّال او را دیدند و در [[مدینه]]، آگاهان از اوضاع، مردم را به زشتکاریهای حکام، آگاه ساختند. والی مدینه در آن زمان، "عثمان بن محمد بن ابی سفیان" بود. اهل [[مدینه]] علیه او شوریدند و او و [[مروان]] و دیگر [[امویان]] را از [[مدینه]] بیرون کردند و با "[[عبدالله بن حنظله]]" [[بیعت]] کردند. خبر [[قیام]] [[مردم مدینه]]، با گزارش [[مروان]] به گوش [[یزید]] رسید. وی سپاهی انبوه را تحت فرمان "مسلم به عقبه" به [[مدینه]] گسیل داشت<ref>مروج الذهب، مسعودی، ج۳، ص۶۹.</ref>. مهاجمان در منطقۀ "حرّۀ واقم" فرود آمده، به [[مدینه]] تاختند و سه روز به [[کشتار]] و [[غارت]] پرداخته و به نوامیس [[مسلمانان]] [[تجاوز]] کردند. [[مردم]] به [[حرم]] [[پیامبر]]{{صل}} پناه بردند. [[لشکریان]] [[یزید]]، [[حرمت]] [[حرم]] را نگه نداشتند و با اسبها به داخل [[حرم]] آمدند و مردم را [[قتل عام]] کردند. کشتگان این واقعه هزاران نفر بودند. از جمله "عبدالله بن جعفر" نیز در این حادثه [[شهید]] شد. واقعۀ [[حرّه]] در ۲۸ ذیحجه سال ۶۳ هجری اتفاق افتاد. [[یزید]]، دو ماه و نیم پس از این حادثه مرد<ref>منتهی الآمال، محدث قمی، ج۲، ص۳۵ (چاپ جاویدان)، در حالات امام سجاد{{ع}}.</ref>. | ||
این [[قیام]] که به [[قیام]] | این [[قیام]] که به [[قیام حرّه]]، [[حرّۀ واقم]]، [[قیام اهل مدینه]] و... هم معروف است، از پیامدهای [[حادثۀ عاشورا]] محسوب میشود و افشاگریهای [[اهل بیت]] و اقامۀ عزا در [[مدینه]] و انگیزشهای [[زینب کبری]]، در بذرپاشی آن مؤثر بوده است<ref>برای تفصیل بیشتر قضیه، ر.ک: «واقعه حرّه در تاریخ»، محمدجواد چنارانی، تاریخ الإسلام، ذهبی، ج۵، حوادث سال ۶۸ هجری.</ref>. | ||
"حرّه" به سرزمینهای پرسنگلاخ که پر از سنگهای سیاه و سوخته باشد گفته میشد. در مناطقی از جمله اطراف [[مدینه]] از این حرّهها وجود داشت و برای هر کدام نام بخصوصی هم بود، به تناسب کسانی که در آن منطقه میزیستند<ref>دائرة المعارف الإسلامیه، ج۷، ص۳۶۳.</ref>. هماکنون نیز در مدینۀ بزرگ، بقایای اندکی از آنها به چشم میخورد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۳.</ref>. | "[[حرّه]]" به سرزمینهای پرسنگلاخ که پر از سنگهای سیاه و سوخته باشد گفته میشد. در مناطقی از جمله اطراف [[مدینه]] از این حرّهها وجود داشت و برای هر کدام نام بخصوصی هم بود، به تناسب کسانی که در آن منطقه میزیستند<ref>دائرة المعارف الإسلامیه، ج۷، ص۳۶۳.</ref>. هماکنون نیز در مدینۀ بزرگ، بقایای اندکی از آنها به چشم میخورد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۳.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |