ابوسنابل بن بعکک قرشی عبدری: تفاوت میان نسخه‌ها

نام او به صورت‌های [[حبه]]، حنه<ref>ابن حجر، ج۲، ص۱۲؛ سیوطی، الدیباج، ج۴، ص۱۰۹.</ref>، صبة، بنون، عمرو، [[عامر]]، أصرم و [[لبید]] ربّه ضبط شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۱ و ج۲، ص۱۲؛ ذهبی، تجرید، ج۲، ص۱۷۵.</ref>. [[طبرانی]]<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.</ref> به جزم گفته که نام او عمرو است. وی از [[مسلمانان]] [[فتح مکه]] و از [[طلقاء]] ([[آزادشدگان]]) و [[مؤلفة قلوبهم]] به شمار می‌آید<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۱۹؛ طبری، المنتخب، ص۵۴؛ ذهبی، الکاشف، ج۲، ص۴۳۲.</ref>. [[بغوی]] گفته که او در کوفه ساکن شد، ولی به نقل [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۱.</ref> [[بخاری]] گفته که زنده ماندن او بعد از [[رسول خدا]]{{صل}} معلوم نیست؛ چنانکه ابن عبدالبر<ref> ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۴۶.</ref> نیز گفته است او در [[مکه]] درگذشت. داستان او با [[سبیعه]] اسلمیه [[شهرت]] دارد. [[سعد بن خوله]]، شوهر سبیعه بود که در [[حجة الوداع]] درگذشت. سُبیعه، بعد از بیست و چند [[روز]] از درگذشت شوی خویش، فرزندش را به [[دنیا]] آورد. بعد نزد رسول خدا{{صل}} رفت و اجازه [[ازدواج]] خواست و [[حضرت]] اجازه داد. او خود را [[زینت]] داد و [[آرایش]] کرد تا ازدواج کند. ابوسنابل بعد از [[خواستگاری]] از سبیعه به او گفت: باید چهارماه و ده روز که عده [[وفات]] است، [[صبر]] کند. سبیعه [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} رسید و سخن ابوسنابل را گفت، ولی حضرت او را [[تکذیب]] کرد و ازدواج او را بی‌اشکال دانست<ref>عبد الرزاق صنعانی، ج۶، ص۴۷۳؛ ابن ابی عاصم، ج۶، ص۶۶؛ بخاری، ج۵، ص۱۳؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۳۰۴.</ref>. در [[فقه شیعه]] و [[سنی]]<ref>ر.ک: ابن قدامه، ج۹، ص۱۱۱؛ سرخسی، ج۶، ص۳۱.</ref> زنی که فرزند آورده، از آن حکمی که می‌گوید [[زن]] بعد از شوهرش باید چهار ماه و ده [[روز]] برای [[ازدواج]] [[صبر]] کند ([[تربص]] با عده [[وفات]]؛ {{متن قرآن|وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ}}<ref>«و کسانی از شما که می‌میرند و همسرانی به جای می‌نهند، آن همسران باید چهار ماه و ده روز انتظار کشند و چون به سرآمد عدّه خود رسیدند، در آنچه به شایستگی با خویش می‌کنند بر شما گناهی نیست و خداوند از آنچه می‌کنید آگاه است» سوره بقره، آیه ۲۳۴.</ref>)، استثنا شده است. بنابراین، ابوسنابل با او ازدواج کرد. [[ابن حجر]] این عمل ابوسنابل را، دلیل بر آشنایی وی با [[فقه]] دانسته است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۲.</ref>. حاصل این ازدواج، [[سنابل بن ابی سنابل]] شد<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۶۲.</ref>. نظرات دیگری نیز درباره ازدواج ابوسنابل با [[سبیعه]] وجود دارد<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۱۵؛ احمد بن حنبل، ج۶، ص۴۳۳؛ ابن ماجه، سنن، ج۱، ص۶۵۴؛ طبرانی، ج۲۴، ص۲۹۴.</ref>. [[ابواحمد]] [[عسکری]] گفته است در [[قریش]] شخص دیگری نیز به نام ابوسنابل وجود دارد که نام او [[عبدالله بن عامر بن کریز]] است. [[ابن اثیر]] می‌گوید: به این قول ابواحمد عسکری اشکال گردیده، ولی توضیحی در آن باب داده نشده است<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۵۳.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوسنابل بن بعکک قرشی عبدری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۶۲.</ref>

{{منابع}}

# [[پرونده:1100558.jpg|22px]] [[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|'''مقاله «ابوسنابل بن بعکک قرشی عبدری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱''']]