دلیل نقلی بر اثبات وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{یادآوری پاسخ}}

{{پاسخ پرسش  

::::::آیت‌‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در [[ضرورت]] وجود [[حجت خدا]] در هر زمانی، [[روایات]] فراوانی هست؛ مانند: {{متن حدیث|" لَوْ بَقِيَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِغَيْرِ إِمَامٍ‏ لَسَاخَت‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۹.</ref>، {{متن حدیث|"وَ لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ سَاعَةً وَاحِدَةً مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۱۴۱؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۱۳.</ref>، {{متن حدیث|" لَا يَخْلُو الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ لَوْ خَلَتْ‏ إِذًا لَسَاخَتْ‏ بِأَهْلِهَا ‏‏‏‏‏‏"}}<ref>کفایة الاثر، ص ۱۶۲؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص۳۳۸.</ref>. آن دسته از [[روایات]] به کمک این قسمت از [[زیارت جامعه]] دانسته می‌شود که {{متن حدیث|"وَ بِكُمْ‏ يُمْسِكُ‏ السَّماءَ أَنْ‏ تَقَعَ‏ عَلَى‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>البلد الامین، ص۳۰۲؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۶۱۵.</ref>. آری برایند [[روایت]] فوق آن است که [[ذات اقدس الهی]] با [[ولایت]] که عمود [[نظام]] هستی است، آسمان‌ها و [[زمین]] را حفظ می‌کند. روایاتی نظیر {{متن حدیث|" لَوْ بَقِيَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِغَيْرِ إِمَامٍ‏ لَسَاخَت‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۹.</ref> همانند [[آیه کریمه]] {{متن قرآن|لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتَا}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۲۲.</ref> دربردارنده [[استدلال]] کلامی‌اند. این [[روایات]] تنها ادعای [[برکات]] معنوی را دربر ندارند بلکه بر این ادعا [[برهان]] می‌آورند که [[خدای سبحان]] در [[حفظ نظام]] هستی [[ائمه]] {{عم}} را وسیله قرار داده است. همان‌طوری که [[بدن]] با [[روح]] زنده است و از او مدد می‌یابد [[نظام]] کیهانی اجرام سرد، مواد بی‌روح، عناصر مرده نیستند بلکه مجموعاً یک [[حقیقت]] زنده‌اند که حیات آن وامدار [[ولایت]] [[انسان کامل]] [[معصوم]] است. کمک گرفتن [[بشر]] از [[خورشید و ماه]] در [[اداره]] [[زندگی]] روزمره و امور مختلف هرگز بدان معنی نیست که [[خورشید]] یا ماه در نورافشانی، انتشار انرژی و حرارت و ده‌ها [[برکت]] دیگر مستقل و بی‌نیاز از [[افاضه]] [[فیض]] [[الهی]] هستند، چون [[اندیشه]] [[توحیدی]] [[موحدان]] چنین باوری را بر نمی‌تابد بلکه معتقدند آن‌ها نیز چون اشیای دیگر مخلوق خدای سبحان‌اند و از [[فیض]] او سرمست می‌شوند؛ اما [[بشر]] کارهای مختلفی را به دست آنان سامان می‌بخشد و ایشان ابزار کمک‌رسانی‌اند. وجود [[مبارک]] [[حجت خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} به مراتب والاتر و بالاتر از [[خورشید و ماه]] است؛ اما امتیاز وجود مبارکش آن است که او وسیله‌ای است که [[مظهر]] {{متن قرآن|نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}}<ref>سوره نور، آیه ۳۵.</ref> است. [[نور]] [[خورشید]] که از او می‌تابد و چهره ماه را روشن می‌کند، آینده‌ای در پیش دارد که {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ}}<ref>سوره تکویر، آیه ۱.</ref> او را تهدید می‌کند. این چراغ منظومه، انطماس و [[تناثر نجوم]] و مانند آن را بر سر راه خویش دارد و در نهایتْ خاموش‌شدنی است؛ اما [[خلیفه]] [[خدای سبحان]] که [[مظهر]] {{متن قرآن|نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}} است، نه خاموش شدنی است و نه از بین رفتنی و کم شدنی. [[امام]] درمنظر [[حق]] این چنین است»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص 79-80.</ref>.

{{پاسخ پرسش  

::::::آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«وجود [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} همانند ولادت آن [[حضرت]] را از راه‌های مختلف می‌توان به اثبات رسانید که یکی از آنها، راه [[تواتر]] است. این راه را با ذکر مقدماتی به اثبات می‌رسانیم:

{{پاسخ پرسش  

::::::نویسندگان [[گلستان قرآن (نشریه)|دوهفته‌نامه گلستان قرآن]]، در مقاله ''«[[مهدی موعود و انتظار فرج (مقاله)|مهدی موعود و انتظار فرج]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[ابونعیم اصفهانی]] از [[عبدالرحمن بن عوف]] [[روایت]] می‌کند که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: در زمانی که روزگار نامساعد است [[خدای بزرگ]] مردی از دودمان را برمی‌انگیزاند که او [[عدالت]] را در [[زمین]] گسترش می‌دهد و [[مال]] و [[ثروت]] را در [[اختیار]] [[مردم]] می‌گذارد.

{{پاسخ پرسش  

::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

::::::«با استفاده از [[آیات]] و [[روایات]] می‌توان وجود [[امام مهدی]] {{ع}} را ثابت کرد: