رابطه انتظار با عقلانیت چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۹
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:1368264.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسین الهینژاد]]]] | [[پرونده:1368264.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسین الهینژاد]]]] | ||
::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[حسین الهینژاد]]'''، در مقاله ''«[[انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران (مقاله)|انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[حسین الهینژاد]]'''، در مقاله ''«[[انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران (مقاله)|انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«ارتباط میان [[عقلانیت]] و [[انتظار]] ارتباط تعاملی دوسویه است یعنی همچنانکه [[عقل]] عامل تعالی [[انتظار]] و تقویت مبانی آن میشود؛ [[انتظار]] نیز سبب ارتقای [[عقلانیت]] اعم از [[عقل]] نظری و [[عقل]] عملی خواهد بود. | |||
[[عقل]] نظری در افق [[اندیشه]] و نظر دور میزند؛ و نیز متعلق آن مربوط به هست و نیست و یا بود و نبود اشیاء است و بهطور کلی میتوان [[عقل]] نظری را در حیطه جهانبینی خلاصه کرد، مثلا [[خداشناسی]]، راهنماشناسی و [[معادشناسی]] و نیز مسائل همسو با آنها، جزء موضوعات [[عقل]] نظری است و چه [[انسان]] به آنها [[علم]] و [[آگاهی]] داشته و چه نداشته باشد آنها وجود خارجی دارند. و وجود آنها متفرع به [[علم]] [[انسان]] نیست اما [[عقل]] عملی در گستره عمل، [[ایمان]] و [[اعتقاد]] مطرح است. و به باید و نباید اشیاء توجه دارد و در یک رویکرد کلی، عملکرد [[عقل]] عملی مربوط به [[ایدئولوژی]] میباشد. مثلا [[اعتقاد]] به [[خدا]]، [[نبوت]]، [[معاد]]، [[اخلاق]]، [[عبادت]]، [[احکام فقهی]] و [[حقوقی]] و... همه از موضوعات [[عقل]] عملی است زیرا هر آنچه خاستگاه عملی داشته باشد اعم از آنکه به جوارح [[انسان]] مربوط باشد مثل [[عبادت]]، [[اخلاق]] و یا به جوانح [[انسان]] بازگردد مثل [[اعتقاد]] و [[ایمان]] و...؛ همه از شئونات [[تعقل]] عملی محسوب میشوند:<ref>خلاصه شده از کتاب جوادی آملی، عبدالله، حکمت نظری و عملی در نهج البلاغه، چاپ اسراء ص۱۶. و ملا هادی سبزواری، شرح منظومه، نشر ناب، ج۵، ص۱۶۵.</ref>. | [[عقل]] نظری در افق [[اندیشه]] و نظر دور میزند؛ و نیز متعلق آن مربوط به هست و نیست و یا بود و نبود اشیاء است و بهطور کلی میتوان [[عقل]] نظری را در حیطه جهانبینی خلاصه کرد، مثلا [[خداشناسی]]، راهنماشناسی و [[معادشناسی]] و نیز مسائل همسو با آنها، جزء موضوعات [[عقل]] نظری است و چه [[انسان]] به آنها [[علم]] و [[آگاهی]] داشته و چه نداشته باشد آنها وجود خارجی دارند. و وجود آنها متفرع به [[علم]] [[انسان]] نیست اما [[عقل]] عملی در گستره عمل، [[ایمان]] و [[اعتقاد]] مطرح است. و به باید و نباید اشیاء توجه دارد و در یک رویکرد کلی، عملکرد [[عقل]] عملی مربوط به [[ایدئولوژی]] میباشد. مثلا [[اعتقاد]] به [[خدا]]، [[نبوت]]، [[معاد]]، [[اخلاق]]، [[عبادت]]، [[احکام فقهی]] و [[حقوقی]] و... همه از موضوعات [[عقل]] عملی است زیرا هر آنچه خاستگاه عملی داشته باشد اعم از آنکه به جوارح [[انسان]] مربوط باشد مثل [[عبادت]]، [[اخلاق]] و یا به جوانح [[انسان]] بازگردد مثل [[اعتقاد]] و [[ایمان]] و...؛ همه از شئونات [[تعقل]] عملی محسوب میشوند:<ref>خلاصه شده از کتاب جوادی آملی، عبدالله، حکمت نظری و عملی در نهج البلاغه، چاپ اسراء ص۱۶. و ملا هادی سبزواری، شرح منظومه، نشر ناب، ج۵، ص۱۶۵.</ref>. |