اسلم بن عمرو ترکی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
خط ۲: خط ۲:
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اسلم بن عمرو ترکی در تراجم و رجال]] - [[اسلم بن عمرو ترکی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اسلم بن عمرو ترکی در تراجم و رجال]] - [[اسلم بن عمرو ترکی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


'''اسلم بن عمرو ترکی''' یکی از [[شهدای کربلا]]، وی [[غلام]] [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} و ترک زبان بود، تیر انداز و کماندار بود و کاتب [[امام حسین]] به شمار می‌رفت. [[قاری]] [[قرآن]] و آشنا به [[عربی]] بود. برخی نام او را [[سلیمان]] و [[سلیم]] هم نوشته‌اند<ref>انصار الحسین، ص ۵۸</ref> [[روز عاشورا]] که [[اذن میدان]] گرفت، اینگونه [[رجز]] می‌خواند: دریا از ضربت نیزه و شمشیرم می‌جوشد و [[آسمان]] از تیرم پر می‌شود، آنگاه که تیغ درکفم آشکار شود، [[قلب]] [[حسود]] [[متکبر]] را می‌شکافد<ref>مقتل خوارزمی، ج ۲، ص ۲۴</ref>. وی دلاورانه جنگید و بر [[زمین]] افتاد. [[امام]] به بالین او آمد و گریست و چهره بر چهره‌اش نهاد. [[اسلم]]، [[چشم]] گشود و [[امام حسین|حسین]] را بر بالین خود دید، تبسمی کرد و [[جان]] داد.<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۳۰، عوالم(امام حسین)، ص ۲۷۳</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۵۳.</ref>.
'''اسلم بن عمرو ترکی''' یکی از [[شهدای کربلا]]، وی [[غلام]] [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} و ترک زبان بود، تیر انداز و کماندار بود و کاتب [[امام حسین]] به شمار می‌رفت. [[قاری]] [[قرآن]] و آشنا به [[عربی]] بود. برخی نام او را [[سلیمان]] و [[سلیم]] هم نوشته‌اند<ref>انصار الحسین، ص ۵۸</ref> [[روز عاشورا]] که [[اذن میدان]] گرفت، اینگونه [[رجز]] می‌خواند: دریا از ضربت نیزه و شمشیرم می‌جوشد و [[آسمان]] از تیرم پر می‌شود، آنگاه که تیغ درکفم آشکار شود، [[قلب]] [[حسود]] [[متکبر]] را می‌شکافد<ref>مقتل خوارزمی، ج ۲، ص ۲۴</ref>. وی دلاورانه جنگید و بر [[زمین]] افتاد. [[امام]] به بالین او آمد و گریست و چهره بر چهره‌اش نهاد. [[اسلم]]، [[چشم]] گشود و [[امام حسین|حسین]] را بر بالین خود دید، تبسمی کرد و [[جان]] داد.<ref>بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۳۰، عوالم(امام حسین)، ص ۲۷۳</ref><ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۵۳.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش