آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۱

۱۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - '. ::::::' به '. '

دیداریویکی‌متن

Heydari

۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش

@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 حجت الاسلام و المسلمین '''[[محبوب شفائی]]'''، در کتاب ''«[[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]»'' در این‌باره گفته است:
 «همه [[فرق اسلامی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] - بدون استثناء در [[انتظار]] [[قیام]] یک [[مصلح بزرگ]]، از دودمان [[پیامبر]]{{صل}} به ام [[مهدی]]{{ع}} به سر می‌برند و این [[اعتقاد]] چنان که از مصادر در معتبر [[تاریخ]] و [[حدیث]] می‌آید. در تمام دوران، یک [[عقیده]] عمومی [[امت اسلام]] بوده است و همه بر آن [[اعتقاد]] داشته‌اند. و در این راستا [[مدعیان دروغین]] را به لحاظ این که واجد صفات و نشانی‌های [[مهدی موعود]] نیستند، رد می‌کنند. [[مردم]] درباره [[منجی موعود]]، اختصاص داده است و چنین می‌گوید که [[اعتقاد به مهدی]]{{ع}} در تمام اعصار و قرون بوده است.
-::::::[[کلام]] [[ابن خلدون]] چنین است: "بدان که بین همه [[مسلمانان]]، مشهور است که با گذشت روزگار، ناگزیر در [[آخر زمان]]، مردی از [[اهل بیت پیامبر]]{{ع}} [[ظهور]] می‌کند که [[دین]] را [[یاری]] و [[عدالت]] را آشکار می‌سازد و [[مسلمانان]] از او [[پیروی]] می‌کنند؛ وی بر [[ممالک اسلامی]] [[استیلا]] می‌یابد و [[مهدی]] نامیده می‌شود"<ref>ابن خلدون، مقدمه، ص ۳۱۱.</ref>. "اتفاق [[مسلمین]] بر اصل [[ظهور مهدی]]{{ع}} و برخی از صفات و خصوصیات آن [[حضرت]] همیشه مقبول بوده و علمای بزرگ [[اهل سنت]] هم آن را مورد تصریح و تأکید قرار داده‌اند"<ref>لطف الله صافی گلپایگانی، [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۳۴۱ - ۳۲۲.</ref>.
-[[دانشمندان]] بزرگ معاصر و [[اهل سنت]]، [[شیخ منصور علی]] ناصف، نویسنده کتاب التاج الجامع للاصول، می‌نویسد: "در میان همه [[دانشمندان]] امروز و گذشته، مشهور است که سرانجام، مردی از [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} ظاهر می‌شود که تمام [[کشورهای اسلامی]] مسلط می‌گردد و [[مسلمانان]] از او پیروری می‌کنند و... [[احادیث]] [[مهدی]] را بسیاری از بزرگان [[صحابه]] و [[محدثین]]، [[نقل]] کرده‌اند".
+[[کلام]] [[ابن خلدون]] چنین است: "بدان که بین همه [[مسلمانان]]، مشهور است که با گذشت روزگار، ناگزیر در [[آخر زمان]]، مردی از [[اهل بیت پیامبر]]{{ع}} [[ظهور]] می‌کند که [[دین]] را [[یاری]] و [[عدالت]] را آشکار می‌سازد و [[مسلمانان]] از او [[پیروی]] می‌کنند؛ وی بر [[ممالک اسلامی]] [[استیلا]] می‌یابد و [[مهدی]] نامیده می‌شود"<ref>ابن خلدون، مقدمه، ص ۳۱۱.</ref>. "اتفاق [[مسلمین]] بر اصل [[ظهور مهدی]]{{ع}} و برخی از صفات و خصوصیات آن [[حضرت]] همیشه مقبول بوده و علمای بزرگ [[اهل سنت]] هم آن را مورد تصریح و تأکید قرار داده‌اند"<ref>لطف الله صافی گلپایگانی، [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۳۴۱ - ۳۲۲.</ref>.
-::::::سپس بحث مشروحی درباره [[تواتر]] [[احادیث]] مربوط به [[مهدی]]{{ع}} طرح کرده و می‌گوید: {{عربی|هَذَا يَكْفِي لِمَنْ كَانَ عِنْدَهُ ذَرُّةٌ مِنَ الاِيْمَانِ وَ قَلِيلٌ مِنَ الاِنْصَافِ}}؛ "یعنی آنچه گفته شد، برای کسانی که یک ذره [[ایمان]] و یک جو [[انصاف]]، کافی به نظر می‌رسد"<ref>شیخ منصور علی ناصف، التاج الجامع للاصول، ج ۵، ص ۳۱۰.</ref>.
+[[دانشمندان]] بزرگ معاصر و [[اهل سنت]]، [[شیخ منصور علی]] ناصف، نویسنده کتاب التاج الجامع للاصول، می‌نویسد: "در میان همه [[دانشمندان]] امروز و گذشته، مشهور است که سرانجام، مردی از [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} ظاهر می‌شود که تمام [[کشورهای اسلامی]] مسلط می‌گردد و [[مسلمانان]] از او پیروری می‌کنند و... [[احادیث]] [[مهدی]] را بسیاری از بزرگان [[صحابه]] و [[محدثین]]، [[نقل]] کرده‌اند".
+سپس بحث مشروحی درباره [[تواتر]] [[احادیث]] مربوط به [[مهدی]]{{ع}} طرح کرده و می‌گوید: {{عربی|هَذَا يَكْفِي لِمَنْ كَانَ عِنْدَهُ ذَرُّةٌ مِنَ الاِيْمَانِ وَ قَلِيلٌ مِنَ الاِنْصَافِ}}؛ "یعنی آنچه گفته شد، برای کسانی که یک ذره [[ایمان]] و یک جو [[انصاف]]، کافی به نظر می‌رسد"<ref>شیخ منصور علی ناصف، التاج الجامع للاصول، ج ۵، ص ۳۱۰.</ref>.
 از این مباحث روشن شد که مسأله [[انتظار مهدی]]{{ع}} بین [[اهل تسنن]] و [[تشیع]]، امری اجماعی و [[مورد اتفاق]] است. "و این [[حقیقت]] را می‌توان دریافت که بحث [[انتظار]] بین مثلث [[اسلام]] [[مسیحیت]] و [[یهودیت]] و به عبارتی [[ادیان ابراهیمی]] به صورتی جدی مطرح است و در این میان از آن جا که [[هویت]] [[شیعه]] در پیوند با مفهوم [[انتظار]] قوام می‌یابد و [[انقلاب اسلامی]] نیز داعیه‌دار همین [[بینش]] می‌باشد، می‌توان با [[قاطعیت]] اظهار داشت که بار [[انتظار]] بیش از دیگر [[مذاهب]] بر دوش [[شیعه دوازده امامی]] است. از سوی دیگر برداشت [[سیاسی]] [[قدرت]] مردانه [[صهیونیست‌ها]] از مفهوم [[انتظار]] [[مسیحا]] و [[مسیحیان]] از بازگشت [[عیسی]]{{ع}} نقطه‌ای پر تنش را به وجود می‌آورد. در عین حال [[اندیشه]] [[انتظار]] [[موعود]] در [[شیعه]] با توجه به غنای محتوایی و گیرایی آن فرصتی طلایی را در آغاز هزاره سوم به دست آورده است. استفاده هدف‌دار و روشمندانه از این [[فرصت‌ها]] می‌تواند راه را بر اندیشه‌های رقیب بسته یا دست کم آنان را بی‌رقیب نگذارد. در برابر، بی‌توجهی و ناکارآمدی برنامه‌ها با توجه به شرایط موجود ضمن آن که راه نفوذ و [[هجوم]] را برای اندیشه‌های دیگر باز خواهد گذاشت، نتیجه‌ای جز [[نبرد]] انتظارها و پیرو آن [[جنگ]] [[منتظران]] در پی نخواهد داشت"<ref>ماهنامه مبلغان، شماره ۳۴، شعبان ۱۴۲۳ ه-. ق. ص ۶۲.</ref>.