←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
در برخی از | در برخی از کتابها، "[[ابو صالح]]" یکی از کنیههای [[حضرت مهدی]]{{ع}} یاد شده است. در هیچ روایتی به این کنیه اشاره نشده است. آنچه گفته شده اینکه شاید این کنیه با استفاده از این [[روایت]] باشد که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هرگاه راه خود را در سفر گم کردی، بانگ برآور: ای [[ابا صالح]] یا ای [[صالح]]! [[خداوند]] سبحانه و تعالی رحمتش را بر تو فرود آورد! راه را به ما نشان ده<ref> {{عربی|" إِذَا ضَلَلْتَ عَنِ الطَّرِيقِ فَنَادِ يَا صَالِحُ أَوْ يَا أَبَا صَالِحٍ أَرْشِدُونَا إِلَى الطَّرِيقِ يَرْحَمُكُمُ اللَّهُ"}}؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۹۸</ref>. | ||
معروف است برخی از عربهای شهری و بیابانگرد، پیوسته در توسلات و [[یاری]] خواستنهای خود، آن حضرت را به این اسم میخوانند و شعرا و ادبا نیز در قصیدهها و مدحهای خود، از این کنیه استفاده کردهاند<ref> میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۶۰</ref>. از اینرو در برخی از حکایتهای مربوط به آن حضرت، عنوان "[[ابا صالح]]" یاد شده است<ref> ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۲۹۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۴-۳۵.</ref>. | معروف است برخی از عربهای شهری و بیابانگرد، پیوسته در توسلات و [[یاری]] خواستنهای خود، آن حضرت را به این اسم میخوانند و شعرا و ادبا نیز در قصیدهها و مدحهای خود، از این کنیه استفاده کردهاند<ref> میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۶۰</ref>. از اینرو در برخی از حکایتهای مربوط به آن حضرت، عنوان "[[ابا صالح]]" یاد شده است<ref> ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۲۹۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۳۴-۳۵.</ref>. | ||