برزخ در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام سجاد]]{{ع}} در [[مقام حمد]] و [[ستایش خداوند]] می‌فرماید:... {{متن حدیث|حَمْداً يُضِي‏ءُ لَنَا بِهِ‏ ظُلُمَاتِ‏ الْبَرْزَخِ‏}}<ref>دعای ۱.</ref>؛ «([[حمد]] و [[سپاس]] [[خداوند]] را)... آن‌چنان سپاسی که تابشش [[تاریکی]] وحشت‌افزای [[گور]] [برزخ] را بر ما روشن گرداند». از این فرمایش [[امام]]{{ع}} استفاده می‌شود که اولاً [[روح انسان]] پس از متلاشی شدن [[بدن]] باقی است و ثانیاً در برزخ تاریکی و [[نور]] برزخی وجود دارد تاریکی و سختی‌های برزخ حاصل [[اعتقادات]] [[نادرست]] و [[اعمال]] [[ناصالح]] است و نور و راحتی‌های برزخ حاصل [[عقاید]] صحیح و [[اعمال صالح]] است. در [[روایت]] است که [[عمل صالح]]، [[قبر]] صاحبش را روشن می‌کند همان‌طور که [[چراغ تاریکی]] را روشن می‌سازد<ref>ریاض السالکین فی شرح صحیفة سیدالساجدین{{ع}}، سیدعلی خان حسینی حسنی مدنی شیرازی، مؤسسة النشر الاسلامی، قم، ۱۴۰۹، چاپ اول؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «برزخ»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۴.</ref>

== منابع ==