سرگذشت زندگی امام علی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

سرگذشت زندگی امام علی در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۹

۶٬۹۰۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲

←‏جستارهای وابسته

دیداریویکی‌متن

Jaafari

مدیران

۷۳٬۳۵۲

ویرایش

@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 مرحله پنجم: عصر برقراری [[دولت]] وی.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[‌پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۶۱.</ref>
+==از ولادت تا [[امامت]]==
+===[[ولادت امام علی|ولادت]]===
+===[[القاب امام علی|کنیه و لقب]]===
+===تحت [[تربیت]] [[رسول اکرم]]{{صل}}===
+[[پیامبر]]{{صل}} با اینکه با [[خدیجه]]{{س}} [[ازدواج]] کرده و در خانه‌ای جداگانه به سر می‌برد، ولی به [[خانه]] عمویش [[ابو طالب]]{{ع}} آمد و شد فراوان داشت و علی{{ع}} را مشمول [[عواطف]] و مورد توجه کامل خویش قرار داده بود. وی را در آغوش می‌گرفت و به هنگام [[خواب]] گاهواره‌اش را تکان می‌داد و مظاهر دیگری از توجه و [[مراقبت]] نسبت به او انجام می‌داد<ref>بحار الانوار، ج۳۵، ص۴۳.</ref>.
+یکی از نعمت‌هایی که خدای عز و جلّ به [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} ارزانی و از آن [[اراده]] خیر داشت این بود که [[قریش]] به [[بحران]] [[قحطی]] [[سختی]] دچار شدند. در آن دوران با [[عنایت]] به عیالمند بودن ابو طالب{{ع}}، [[رسول خدا]]{{صل}} به عباس عموی خود- که از سایر [[بنی هاشم]] وضع [[مالی]] مناسب‌تری داشت فرمود:
+عباس! برادرت ابو طالب فردی عیالمند است و خود ملاحظه می‌کنی در اثر این قحطی چه بر سر [[مردم]] آمده است، اینک بیا با هم نزد او برویم و از تعداد فرزندانش بکاهیم، هر کدام یکی از فرزندانش را با خود آورده و [[سرپرستی]] آنها را بر عهده گیریم که این پیشنهاد مورد پذیرش عباس قرار گرفت.
+هردو نزد ابو طالب آمدند و اظهار داشتند: ما قصد داریم تا زمانی که مردم از این بحران خارج می‌شوند از تعداد فرزندانت بکاهیم.
+ابو طالب{{ع}} به آن دو گفت: در صورتی که [[عقیل]] را برایم باقی بگذارید هرگونه خواستید عمل کنید، و بدین ترتیب، رسول اکرم{{صل}} علی{{ع}} را که تنها شش [[بهار]] از [[عمر]] شریفش سپری شده بود [[انتخاب]] کرده و او را در آغوش کشید و عباس، جعفر را با خود همراه آورد. علی بن ابی طالب{{ع}} همواره در کنار رسول خدا{{صل}} قرار داشت تا آن‌که [[خداوند]] وی را به [[پیامبری]] برانگیخت و علی به [[پیروی]] از وی پرداخت و به وی [[ایمان]] آورد و سخنانش را [[تصدیق]] کرد و جعفر نیز هم‌چنان نزد عباس ماند تا [[اسلام]] آورد و از او [[بی‌نیاز]] گشت<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۵۸ چاپ مؤسه اعلمی بیروت؛ شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۹۸؛ ینابیع الموده، ص۲۰۲؛ کشف الغمه، ج۱، ص۱۰۴؛ موسوعة التاریخ الاسلامی، ج۱، ص۳۵۱- ۳۵۶.</ref>.
+[[رسول خدا]]{{صل}} پس از [[انتخاب]] علی{{ع}} فرمود:
+{{متن حدیث|قَدِ اخْتَرْتُ مَنِ اخْتَارَهُ اللَّهُ لِي عَلَيْكُمْ عَلِيّاً}}<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۱۵ به نقل از بلاذری و اصفهانی.</ref>؛
+من علی را که [[خداوند]] وی را برای من بر شما برگزید، انتخاب نمودم.
+بدین‌گونه برای علی{{ع}} فرصتی پیش آمد تا از [[کودکی]] تحت [[مراقبت]] رسول خدا{{صل}} به سر ببرد و در سایه [[اخلاق]] والای آسمانی‌اش [[تربیت]] شود، و از سرچشمه مهر و [[محبّت]] او [[سیراب]] گردد. [[رسول اکرم]]{{صل}} علی را طبق آموخته‌های خدایی‌اش تربیت کرد و از آن [[تاریخ]] لحظه‌ای از او جدا نشد.
+[[امام علی]]{{ع}} در [[خطبه]] خود معروف به [[قاصعه]] به بیان ابعاد [[تربیتی]] که از ناحیه مربّی‌اش [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بهره برده و به بیان چشم‌انداز و ژرفای تأثیر آنها، پرداخته، می‌فرماید:
+شما به خوبی موقعیت مرا از نظر [[خویشاوندی]] بسیار نزدیک و [[مقام]] و [[منزلت]] ویژه نسبت به رسول خدا{{صل}} می‌دانید، او مرا در کودکی در دامان خویش قرار می‌داد و در آغوش می‌کشید و در بستر خویش جای می‌داد و بدنش را به بدنم می‌چسباند و بوی [[پاکیزه]] بدنش را استشمام می‌کردم [[غذا]] را می‌جوید و در دهانم می‌نهاد، در گفتارم هرگز دروغی نیافت و به اشتباهی در کردارم برنخورد.
+تا اینکه فرمود:
+من سایه‌وار در پی آن [[حضرت]] حرکت می‌کردم و او هرروز نکته تازه‌ای از [[اخلاق نیک]] و [[پسندیده]] برایم آشکار می‌ساخت و به من [[فرمان]] می‌داد از او [[پیروی]] نمایم.
+وی مدتی از سال در [[غار حرا]] بسر می‌برد، تنها من او را [[مشاهده]] می‌کردم و کسی غیر از من او را نمی‌دید، در آن [[روز]] غیر از خانه‌ای که رسول خدا{{صل}} و [[خدیجه]] و من‌ که نفر سوم را تشکیل می‌دادم، خانه‌ای که [[اسلام]] در آن راه یافته باشد، وجود نداشت، من [[نور]] [[وحی]] و [[رسالت]] را می‌دیدم و [[نسیم]] [[نبوّت]] را استشمام می‌کردم هنگام فرود آمدن وحی به [[رسول اکرم]]{{صل}} صدای ناله [[شیطان]] را شنیدم، از [[رسول خدا]]{{صل}} پرسیدم: این ناله چیست؟ فرمود: این شیطان است که از [[پرستش]] خود [[مأیوس]] گشته است [ای علی!] آن‌چه را من می‌شنوم می‌شنوی و آن‌چه را می‌بینم تو نیز می‌بینی، با این تفاوت که تو [[پیامبر]] نیستی بلکه [[وزیر]] من هستی و در مسیر خیر و [[صلاح]] قرار داری<ref>شرح نهج البلاغه فیض، ص۸۰۲، خطبه ۲۳۴.</ref>.<ref>[[سید منذر حکیم|حکیم، سید منذر]]، [[‌پیشوایان هدایت ج۲ (کتاب)|‌پیشوایان هدایت ج۲]] ص ۶۵.</ref>
 == جستارهای وابسته ==