خطبۀ ۲۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها

==فرازی از [[خطبه]]==

*[[پدر]] و مادرم فدایت ای [[رسول خدا]]، به [[راستی]] که با ارتحالت رشته‌هایی گست که با [[مرگ]] هیچ کس نمی‌گسست، یعنی "[[نبوّت]]"، "[[اخبار غیبی]]" و "[[وحی]] آسمانی" همه از دست شد. [[مرگ]] تو از سویی ویژه است، یعنی به اندازه‌ای جان‌کاه و بزرگ است که دیگر [[مصیبت‌ها]] در برابر آن سهل و کوچک، و هر مصیبت‌زده، [[مصیبت]] خود را از یاد برَد؛ و از دیگر سو یکسان با دیگران، که [[اولاد آدم]] از عالی و دانی باید شربت [[مرگ]] بچشند و از این [[دنیا]] کوچ کنند. اگر نبود [[فرمان]] تو بر [[شکیبایی]] و [[نهی]] از بی‌تابی و ناشکیبایی، چشمه‌های اشکمان در ماتم تو می‌خشکید و [[بیماری]] [[فراق]] تو به درازا می‌کشید و اندوع و [[غم]] مقیم می‌شد، که این هر دو ناچیزند. امّا چه می‌شود کرد که این ناموس [[الهی]] است و گریز و گریزی از آن نیست. [[پدر]] و مادرم به فدایت، ما را در پیشگاه پروردگارت به یاد آر و در خاطرت نگاه دار<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 367-368.</ref>.

== جستارهای وابسته ==