ترجمه الغدیر ج۱۷ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

ترجمه الغدیر ج۱۷
از مجموعهترجمه الغدیر
زبانفارسی
نویسندهعبدالحسین امینی
مترجمجلال‌الدین فارسی
مذهبشیعه
ناشر[[:رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت|انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]][[رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]]
محل نشرتهران، ایران
سال نشر
  • ۱۳۷۰
  • ۱۳۸۰ ش
تعداد صفحه۳۰۶

ترجمه الغدیر ج۱۷، جلد هفدهم از مجموعهٔ بیست و دو جلدی ترجمه الغدیر است که به مسئله ولایت امیرالمؤمنین(ع) می‌پردازد. این کتاب اثر عبدالحسین امینی است که توسط جلال‌الدین فارسی ترجمه گردیده و انتشارات بنیاد بعثت انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]

دربارهٔ کتاب

در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.

فهرست کتاب

در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورندگان

عبدالحسین امینی (پدیدآورنده)

عبدالحسین امینی، فقیه، مورخ، دین‌شناس، قرآن‌شناس، حدیث‌شناس، کتاب‌شناس، نویسنده و خطیب مصلح دوران در سال ۱۳۲۰ ق در تبریز دیده به جهان گشود. پدر او شیخ احمد امینی تبریزی از عالمان با تقوا بود و مردم به ایشان همواره به دیده احترام می‌نگریستند. میرزا احمد از فقها و مجتهدان زمان خود بود و در زهد و پارسایی زبانزد همگان. او در سال ۱۳۰۴ ق به تبریز مهاجرت کرد و برای هیشه ساکن آن‌جا شد.

علامه امینی تحصیلات مقدماتی را در مدرسه طالبیه در زادگاه خویش آغاز کرد، اما در عین‌حال مکتب پدر اولین مکتب‌خانه او بود. پدرش ادبیات فارسی، عربی، منطق و تا اندازه‌ای فقه و اصول را به فرزند خویش آموخت. در کنار این‌ها، امینی به کتاب‌های حدیثی و اعتقادی نیز اشتیاق فراوان داشت، ولی با این همه، قرآن و نهج البلاغه دو کتاب گران‌قدر برای آموزش او بود. در سن پانزده‌سالگی راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد و از محضر اساتیدی چون حضرات آیات سید محمد باقر الحسینی فیروزآبادی، سید ابوتراب خوانساری، میرزا علی بن عبدالحسین ایروانی و میرزا ابوالحسن مشکینی کسب علم کرد و تا حدود ۳۲ سالگی در نجف مشغول کسب معارف الهی بود. پس از آن به زادگاه خویش بازگشت و چند صباحی در تبریز به تدریس و تحقیق پرداخت. اما جذبه نجف او را بار دیگر به‌سوی خویش کشاند و عزم سفر کرد و تا آخر عمر خانه و کاشانه خویش را در آن دیار قرار داد و از محضر علمای بزرگی چون آیات عظام میرزا محمد حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، محمد حسین آل‌کاشف الغطاء، غروی اصفهانی، میرزا علی شیرازی، شیخ علی اصغر ملکی تبریزی و شیخ آقا بزرگ تهرانی بهره‌ها برد و موفق به کسب درجه اجتهاد شد. از آن پس روح جست‌وجوگر و خستگی‌ناپذیرش، او را در مسیر تحقیق و پژوهش در حوزه‌های مختلف علوم دینی به‌ویژه عرصه‌های فقهی، کلامی، تقسیری و تاریخی قرار داد و باعث خلق آثار بسیار این دانشمند بزرگ شد؛ آثاری که هر یک دارای ارزش‌های بدیع علمی در حوزه دین‌پژوهی است.
جلال‌الدین فارسی (مترجم)
جلال‌الدین فارسی
آقای جلال‌الدین فارسی (متولد ۱۳۱۲ ش، مشهد)، نویسنده و سیاستمدار سابق. عضو مجلس خبرگان قانون اساسی، ستاد انقلاب فرهنگی ایران و نماینده دور دوم مجلس شورای اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «ترجمه الغدیر»، «پیامبری و انقلاب»، «پیامبری و حکومت»، «امامت همگانی»، «پیامبری و جهاد» و «فلسفه انقلاب اسلامی» برخی از این آثار است.[۲]

کتاب‌های وابسته

پانویس

دریافت متن کتاب