کنکاشی در علم به ظهور (مقاله)
کنکاشی در علم به ظهور عنوان مقالهای است به زبان فارسی که به بررسی مساله علم بشر به وقت ظهور، خصوصا علم معصومین(ع)؛ به ویژه علم امام زمان(ع) میپردازد. این مقالهٔ ۲۴ صفحهای به قلم حسین الهینژاد نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۳۷، بهار و تابستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
کنکاشی در علم به ظهور | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | حسین الهینژاد |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | بهار و تابستان ۱۳۹۱ |
شماره | ۳۷ |
شماره صفحات | از صفحه ۱۲۹ تا ۱۵۲ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله مینویسد: «در این نوشتار ابتدا بحث با تبیین واژگان کلیدی آغاز شده و بعد به بیان گستره علوم معصومین(ع) و قلمرو و برد آن پرداخته و در ادامه با ارائه دلایل و براهین به اختصاص داشتن دو علم "علم الساعه" و "علم الظهور" به خدا خواهیم پرداخت. در فرایند بحث به دو نظریه در زمینه علم امام زمان(ع) به وقت ظهور اثباتا و نفیا میپردازیم که ابتدا نظریه مثبتین علم امام زمان(ع) به وقت ظهور را همراه با دلایل و مستندات بیان کرده و نظریه مذکور را مورد مناقشه و نقد علمی قرار خواهیم داد و در مرحله بعد، نظریه منکرین را همراه با دلایل و مستندات شان مطرح کرده و به تبیین و توجیه این دیدگاه مبادرت می ورزیم و در آخر مقاله را با نتیجه گیری به پایان میبریم».[۱].
فهرست مقاله
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین حسین الهینژاد (متولد ۱۳۴۵ ش، سمنان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جعفر سبحانی، عبدالله جوادی آملی و حسین وحید خراسانی پیگیری کرد. مسئول گروه مبانی مهدویت، مسئول پژوهشکده مهدویت و آیندهپژوهی و هیئت تحریریه مجله پژوهشهای مهدوی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بررسی و تحلیل انتظار در اهلسنت»، «درآمدی بر فلسفه مهدویتپژوهی»، «انتظار الگوبخش سبک نوین زندگی امروزی»، «مردم و زمینهسازی ظهور»، «حج و مهدویت»، «تحلیل رویکرد شناختی انتظار از منظر اهل سنت»، «بررسی و تحلیل نقش ایرانیان در تحولات فرجام جامعه بشریت با تاکید بر مسأله ظهور و قیام»، «مهدویتپژوهی»، «اتحاد و همگرایی در پرتو مهدویت و موعودگرایی»، «روششناسی مهدویتپژوهی»، «برهان لطف و غیبت»، «بازشناسی مفهوم انتظار با رویکرد عام و خاص از منظر شیعه و اهل سنت»، «اسرار غیبت امام زمان»، «استخلاف و مهدویت»، «انتظار عدالت و صلح جهانی»، «صفات منتظران حضرت مهدی»، «وظایف منتظران در عصر غیبت»، «مهدویت و مبانی کلام جدید»، «اتحاد و همگرایی»، «انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران»، «آشنایی با امام زمان»، «ویژگیهای منتظران و جامعه منتظر»، «نمادگرایی در نشانههای ظهور» و «مهدویت و زبان دین» برخی از این آثار است.[۲]