محمد بن ابراهیم علوی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث محمد بن ابراهیم علوی است. محمد بن ابراهیم علوی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن ابراهیم علوی در حدیث - محمد بن ابراهیم علوی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردنام و نسب
نسب او با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد، او فرزند ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب(ع) است.[۱]
قیام ابن‌طباطبا
گروهی از مردم عرب و علویان که از تمایلات ایرانی مأمون و کارگزاران ایرانی‌اش ناراضی بودند، به محمد بن ابراهیم علوی، معروف به ابن طباطبا[۲] پیوستند. وی دعوت را با شعار الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) و عمل به کتاب و سنت در کوفه آغاز کرد و رهبری نظامی شورشیان را به سری بن منصور شیبانی، مشهور به ابوالسرایا[۳] که سابقاً از طرفداران مأمون بود، سپرد[۴]. ابوالسرایا به سال ۱۹۹ ق. در کوفه خروج کرد و بر یمن و بصره نیز دست یافت[۵] [۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ نظری منفرد، علی، نهضت‌های پس از عاشورا، ص ۵۰۷.
- ↑ محمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن حسن بن علی(ع).
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۵.
- ↑ الکامل، ج۶، ص۳۰۲.
- ↑ زین الاخبار، ص۱۷۱.
- ↑ تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۴۷.
- ↑ خضری، سید احمد رضا، تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه ص ۶۸.