الحاد در فقه اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث الحاد است. الحاد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: الحاد در فقه اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
اِلحاد: به معنای عدول از آیین حق ویا ارتکاب گناه در مسجد الحرام.
الحاد به مفهوم نخست، اعم از این است که ملحد در قبل متدین به دین حق بوده، سپس عدول کرده و یا از ابتدا آن را نپذیرفته باشد. الحاد مسلمان موجب ارتداد است. بر ملحد کتابی احکام اهل کتاب و بر ملحد غیر کتابی احکام مطلق کفر مترتّب میگردد.
الحاد در مسجد الحرام از گناهان کبیره است؛ [۱] زیرا در قرآن کریم به صراحت بر آن وعده عذاب دردناک داده شده است. [۲] الحاد در مسجد الحرام، همه مراتب و انواع ستم و گناه را شامل می‌شود. [۳] بنابر این، اگر کسی در مسجد الحرام گناهی که موجب حدّ است ـ مانند سرقت ـ مرتکب شود، افزون بر حدّ، تعزیز می‌شود و اگر گناهی را که موجب تعزیر است مرتکب شود، عقوبتش بیشتر از دیگر مکان‌ها است[۴][۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ وسائل الشیعة، ج۶، ص۱۴۶.
- ↑ مصباح المتهجد، ص۲۸۴؛ وسائل الشیعة، ج۷، ص۴۰۸.
- ↑ کشف الغطاء، ج۳، ص۴۷۸.
- ↑ المهذب، ج۱، ص۱۵۲.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۶۶۹.