شمعون الصفا
شمعون الصفا از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شمعون الصفا در قرآن - شمعون الصفا در تاریخ اسلامی - شمعون الصفا در معارف مهدویت - پرسش مرتبط نداردمقدمه
شمعون، نامی عبری[۱] به معنای "شنونده" از ریشه "ش - م - ع" به معنای "شنیدن" است که در زبان یونانی، سیمون (Simon) خوانده می‌شده است. [۲] "صفا" یا "کیفاس" (Kefa) که انگلیسی آن Cephasاست، در زبان سُریانی به معنی "سنگ و صخره"،[۳] لقبی است که حضرت عیسی (ع) به شمعون داد.[۴] این واژه که در زبان یونانی به آن "پِترا" یا "پِطرُس"[۵] گفته می‌شود،[۶] در زبان عربی به "بِطرس" یا "فطرس" بدل شده است.[۷] این لقب را به سبب صلابت شمعون در دین به وی داده‌اند.[۸] در برخی منابع "شمعون الصخره" نیز گفته‌اند[۹] که ترجمه شمعون الصفاست.
شمعون الصفا، نخستین و برجسته‌ترین حواری حضرت عیسی (ع) بوده است.[۱۰] آن حضرت حواری دیگری نیز به نام "شمعون" داشت که او را شمعون غیور یا شمعون قانوی می‌خواندند. قانوی، لفظی کلدانی به معنای غیور است[۱۱].[۱۲]
شمعون در کتاب مقدس
شمعون در منابع اسلامی
منابع
پانویس
- ↑ دائرة المعارف کتاب مقدس، ص۶۸۶، "پطرس".
- ↑ دائرة المعارف کتاب مقدس، ص۶۸۶؛ دائرة المعارف الکتابیه، ج۴، ص۵۵۷ - ۵۵۸، "شمَع".
- ↑ روضة الصفا، ج۲، ص۵۱۹؛ المنجد، ص۴۲۹، "صفا"؛ دائرة المعارف کتاب مقدس، ص۶۸۶.
- ↑ کتاب مقدس، متی ۱۶: ۱۸ - ۱۹؛ قاموس کتاب مقدس، ص۲۲۰، "پطرس".
- ↑ Petrus.
- ↑ قاموس الکتاب المقدس، ص۱۷۴، "بطرس".
- ↑ البدایة والنهایه، ج۲، ص۱۱۰؛ روضة الصفا، ج۲، ص ۵۱۹؛ تاج العروس، ج۸، ص۳۹۹، "فطرس".
- ↑ روضة الصفا، ج۲، ص۵۱۹.
- ↑ کشف الاسرار، ج۸، ص۲۱۱؛ روضة الصفا، ج۲، ص۵۱۹.
- ↑ نک: الکامل، ج۱، ص۳۶۴؛ البدایة و النهایه، ج۱، ص ۲۶۵؛ ج۲، ص۱۰۱.
- ↑ قاموس کتاب مقدس، ص۵۳۳، "شمعون".
- ↑ اترک، حسین، مقاله «شمعون الصفا»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۶.