آزادی اخلاقی
مقدمه
این نوع آزادی در عالم نفس انسان و تعلقات نفسانی او اتفاق می‌افتد که به قول علامه مطهری این نوع آزادی را آزادی معنوی می‌نامند. رهایی از تعلقات بیرونی، امیال و تمنیات نفسانی و آزادی از اسارت و قیود نفسانی از ویژگی‌های این نوع آزادی است. در واقع اسلام انسان آزاد را در این قسم به گونه‌ای تعریف می‌کند که گویی مجذوب دنیای پیرامون خود نیست و با توجه به زندگی ابدی خود و آگاهی از آخرت در تلاش است تا خود را از جذابیت‌های آن برهاند. تأثیر این نوع آزادی بر آزادی سیاسی غیر مستقیم می‌باشد و با توجه به تحقق یا عدم تحقق آزادی معنوی است که آزادی در سیاست رقم می‌خورد[۱].
