بحث:اسم امام مهدی

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اسم امام مهدی در فرهنگنامه آخر الزمان

در کتاب‌های مختلف آسمانی و در مصادر شیعه و غیر شیعه، نام‌ها و القاب بسیاری برای حضرت قائم (ع) یاد شده است، مرحوم میرزا محدث نوری در کتاب نجم‌الثاقب برخی از این نام‌ها را گردآوری نموده است. ما در این جا برخی از این نام‌ها را از این کتاب به طور اختصار نقل می‌کنیم: محمد، احمد، عبد الله، اصل، اوقیدمو، ایزد شناس، ایزدن نشان، ایستاده خداشناس، بهرام بنده یزدان، پرویز، برهان الله، باسط، تمام، جابر، حمد، حامد، حاشر، خجسته، راهنما، زند افریس، سروش ایزد، سید، شماطیل، صدق، صراط، ضیاء، ضیاء، غریم، فردوس الأکبر، فیروز، فرخنده، فقیه، کیقباد دوم، لندیطارا، ماشع، مهمید، مسیح الزمان، میزان الحق، منصور، سوشیانس[۱].

اوقیدمو در فرهنگنامه آخر الزمان

در کتاب ذخیره الألباب معروف به «دوائر العلوم» آمده است: اسم حضرت مهدی (ع) در تورات به زبان ترکوم «اوقیدمو» است[۲].

پرویز در فرهنگنامه آخر الزمان

پرویز، این نام نیز برای حضرت در کتاب برزین آمده است[۳].

برهان الله در فرهنگنامه آخر الزمان

برهان الله، در کتاب "انکلیون" از اسامی حضرت فرموده‌اند[۴].

خجسته در فرهنگنامه آخر الزمان

در کتاب "ذخیره" یاد می‌کند که نام حضرت در کتاب "کندر" آل فرنگیان "خجسته" باد شده است[۵].

راهنما در فرهنگنامه آخر الزمان

در کتاب "باتنکل" که نوشته یکی از برزگ‌ترین علمای غیر مسلمان است، به وجود و ظهور حضرت بشارت‌هایی داده و نام آن جناب را "راهنما" یاد کرده است[۶].

زند افریس در فرهنگنامه آخر الزمان

در کتاب "ماریاقین" که از کتب زرتشت یا صحف ابراهیم (ع) است، حضرت بدین نام نامیده شده است. برخی نیز "افریس" گفته‌اند[۷].

زند افریس در فرهنگنامه آخر الزمان

در کتاب "ذخیره" می‌فرماید که نام حضرت مهدی (ع) در کتاب "ارماتش" شماطیل است[۸].

صمصام الاکبر در فرهنگنامه آخر الزمان

به معنای "برترین شمشیر" است. در کتاب ذخیره نقل شده است که صمصام الأکبر یکی از نام‌های حضرت مهدی (ع) است که در کتاب "کندرال" آمده است[۹].

سروش ایزد در فرهنگنامه آخر الزمان

سروش ایزد، این نام در کتاب "زمزم" زرتشتیان برای حضرت گفته شده است. «سِدْرَةُ الْمُنْتَهَى، سَنَاء، سَبِيل‏، سَاعَة». این چهار نام در کتاب هدایة از القاب حضرت یاد شده است. سدرة المنتهی نام درختی است در سوی راست عرش الهی که فرشتگان و مؤمنان برتر از آن نمی‌توانند اوج بگیرند و کسی جز اهل بیت (ع) از ماورای سدرة المنتهی خبر ندارد. سناء به معنای بلندی و برتری و درخشندگی است. سبیل به معنای شاهراه است و حضرت شاهراه رسیدن به حق و حقیقت است، و راهی جز او برای وصول به حق نیست. «ساعة» به معنی هنگام بر انگیخته شدن قیامت یا زمان وقوع ظهور است؛ زیرا در قرآن کریم آیات بسیاری هست که در آن واژه «ساعة» به کار رفته است و است در تأویل این آیات فرموده‌اند که منظور از ساعة حضرت مهدی (ع) و ظهور ایشان است. از جمله آیات ﴿يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا[۱۰]. ﴿وَعِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ[۱۱]. ﴿هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ[۱۲]. ﴿وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ * يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ[۱۳]. امام صادق (ع) به مفضل فرمود: آنان که در ساعت جدل می‌کنند، کسانی هستند که از روی انکار می‌گویند: قائم (ع) کی متولد شده است؟ چه کسی او را دیده است؟ کی ظهور می‌کند؟ در روایتی امام حسن مجتبی (ع) از رسول خدا پرسید: ای رسول خدا، حضرت قائم اهل بیت (ع) کی قیام خواهد کرد؟ رسول خدا (ص) پاسخ داد: ای حسن! به درستی که ظهور حضرت قائم (ع) همانند ساعت قیامت است که خداوند زمان آن را مخفی داشته است و احدی از اهل آسمان و زمین بدان آگاهی ندارند. هرگاه که ظهور حضرتش فرارسد، بی‌خبر و ناگهانی خواهد آمد[۱۴].

پانویس

  1. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۷۱.
  2. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۰.
  3. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۱.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۱.
  5. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۴.
  6. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۴.
  7. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۶.
  8. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۸.
  9. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۹۱.
  10. «از تو از برپا شدن رستخیز می‌پرسند که چه هنگام است؟» سوره اعراف، آیه ۱۸۷.
  11. «و دانش رستخیز، تنها نزد اوست» سوره زخرف، آیه ۸۵.
  12. «آیا (اینان) جز رستخیز را انتظار دارند که ناگهان سراغ آنها بیاید و آنان بی‌خبر باشند؟» سوره زخرف، آیه ۶۶.
  13. «خداوند است که کتاب را به حق و ترازو را فرو فرستاد و تو چه می‌دانی؟ شاید رستخیز نزدیک باشد * آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۷-۱۸.
  14. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۸۶.