معادن ظاهری
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
معادن ظاهری، معادنی است که در سطح زمین قرار داشته و دست یافتن به آن متوقف بر کار چندانی نباشد؛ یعنی با کنار زدن مقداری خاک، معدن آشکار شود[۱].
معادن باطنی، به معادنی گفته میشود که در عمق زمین قرار دارد؛ به گونهای که دست یافتن به آن، متوقف بر صرف هزینه سنگین و حفاری میباشد[۲]. معادن، خواه ظاهری باشد و خواه باطنی، از انفال و ملک امام (دولت اسلامی) به شمار میآید[۳]. این مالکیت، شامل معادنی که در زمینهای خصوصی قرار دارند نیز میشود[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ جامع المقاصد، ج۷، ص۴۱؛ ابویعلی، الاحکام السلطانیه، ص۱۲۷؛ الحاوی، ص۲۲۲.
- ↑ تحریر الاحکام، ج۴، ص۴۹۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۵؛ وسایل الشیعه، ج۶، ص۳۴۳، باب ۳ من ابواب ما یجب فیه الخمس، حدیث ۴.
- ↑ تحریر الوسیله، ج۱، ص۳۵۲؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۷؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۲۰۰، باب ۱۷ من ابواب کیفیة الحکم، حدیث ۱؛ جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۷۷.
- ↑ ر. ک: اقطاع ارفاقی.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۶۹.