حسرت در معارف دعا و زیارات

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۲ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

حسرت به معنی غم، غصه، رنج، آه و افسوس است[۱]. یکی از نام‌های روز قیامت "یوم الحسرة" است[۲].

امام سجاد (ع) نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن روز به خدا پناه جسته است: «ای خداوند در آن روزِ حسرت وندامت که ستمکاران سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»[۳] و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین مصیبت... و گرفتار شدن به عقاب روز رستخیز»[۴].[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
  2. ﴿وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.
  3. نیایش چهل‌ودوم
  4. نیایش هجدهم.
  5. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.
  6. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۸۶.