سالم بن ابی‌سلمه مکرم کندی سجستانی رواجنی کوفی
آشنایی اجمالی
سالم بن ابی‌سلمه را در شمار محدثان شیعی[۱] و افرادی چون عبدالرحمن بن ابی‌هاشم[۲] و فرزندش محمد بن سالم[۳] از راویان وی گفته‌اند[۴]. نجاشی در تشریح جایگاه روایی او، ضمن تمجید از مقام والای شخصیتی سالم بن ابی سلمه، او را به لحاظ کمالات انسانی و سجایای اخلاقی، شخصیتی بسیار خوب و برازنده معرفی، اما روایاتش را روایات قابل اعتمادی ندانسته است[۵]. ابن غضائری هم از پسرش محمد - که فردی ناشناخته است - به عنوان راوی او یاد کرده، سالم را محدثی ضعیف با روایات مختلط ذکر کرده است[۶]. سالم بن ابی سلمه دارای کتابی در حدیث بوده[۷] که پسرش محمد بن سالم بن ابی‌سلمه از آن کتاب روایت نقل نموده است[۸].[۹]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ ر.ک: خویی، معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۰.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۸۰.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۴۲۷.
- ↑ ابن الغضائری، رجال، ص۶۵-۶۶؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۵۵.
- ↑ نجاشی، رجال، ص۱۹۰-۱۹۱.
- ↑ ابن الغضائری، رجال، ص۶۵-۶۶. نیز ر.ک: علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۵۵.
- ↑ نجاشی، رجال، ص۱۹۱؛ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۶، ص۳۳۴.
- ↑ نجاشی، رجال، ص۱۹۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۵۶.