فراگیر شدن ظلم

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

فراگیر شدن ظلم و ستم، از نشانه‌های معروف ظهور حضرت مهدی (ع) به شمار آمده است. این نشانه در روایات بسیاری به چشم می‌خورد. در روایتی آمده است: "خداوند به وسیله ظهور مهدی (ع) زمین را پر از عدل و داد می‌سازد، پس از آن‌که از ظلم و ستم پر شده باشد."^[۱]. یا از حضرت مهدی (ع) نقل شده: "نشانه آشکار شدن من، زیاد شدن هرج‌ومرج و فتنه‌ها و آشوب‌هاست."^[۲] گاهی نیز زیاد شدن گناهان و مفاسد اخلاقی و اجتماعی در میان مسلمانان، به‌عنوان نشانه‌های نزدیک شدن ظهور پیش‌گویی شده است. علامه مجلسی در باب نشانه‌های ظهور، روایتی را از امام صادق (ع) آورده که در آن بیش از یکصد نوع گناه و انحراف اخلاقی، اجتماعی، اعتقادی و فرهنگی که در دوران غیبت، دامن‌گیر جوامع اسلامی می‌شود، پیش‌گویی شده است^[۳]؛ از جمله: رشوه‌خواری، قماربازی، شراب‌خواری، زیاد شدن زنا، لواط‍‌، قطع صله رحم، سنگ‌دل شدن مردمان، اهتمام مردم تنها به شهوت و شکم، از میان رفتن شرم، نپرداختن زکات و خمس، کم‌فروشی، بی‌اعتنایی به اوقات نماز، آراستن مساجد به زیور آلات، گزاردن حج به انگیزه‌های مادی و برای غیر خدا، رعایت نکردن احترام بزرگ‌ترها، پیروی از ثروتمندان، صرف کردن سرمایه‌های عظیم در فساد و ابتذال و بی‌دینی، چاپلوسی و تملق‌گویی، ناامنی راه‌ها، به اسارت رفتن مسلمانان، افزایش مرگ‌های ناگهانی، نداشتن دادرس و پناه، ناامیدی جهانیان از نجات و... زیاد شدن این فسادها و آلودگی‌ها در میان مردم، در واقع نوعی از فراگیر شدن ظلم و جور روی زمین است.
فراگیر شدن یعنی به‌گونه‌ای که بدی‌ها بر خوبی‌ها و ضدارزش‌ها بر ارزش‌ها غلبه می‌یابد و شعله آتش فتنه، دامن همه را می‌گیرد و جامعه انسانی در باتلاق فساد فرومی‌رود. البته گسترش حاکمیت استکبار در روی زمین و در استضعاف و محرومیت قرار گرفتن پیروان حق، که براساس پیشگویی امامان (ع) در آستانه ظهور پیش خواهد آمد، نمود دیگری از بی‌عدالتی و زیاد شدن ظلم و جور است. شهید مرتضی مطهری روایتی را از شیخ صدوق (ره) می‌آورد مبنی بر این‌که منظور از فراگیر شدن ظلم، آن است که هریک از شقی و سعید، گروه حق و باطل، به نهایت کار خود می‌رسند. ستم‌کاران و بدکاران، به نهایت درجه بدی و نابکاری می‌رسند و لهیب آتش آنان همه را فرامی‌گیرد. در این هنگام که صالحان در مظلومیت و استضعاف به سر می‌برند و همه راه‌های چاره بر آنان بسته می‌شود، مهدی (ع) ظهور می‌کند و دنیا را پر از عدل و داد می‌نماید^[۴]^[۵].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۶۴.
↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۲۰.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶.
↑ قیام و انقلاب مهدی، ص ۶۶.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۳۴.

[1] کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۶۴.

[2] بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۲۰.

[3] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶.

[4] قیام و انقلاب مهدی، ص ۶۶.

[5] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۵۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]