معجزه علم معصوم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۴۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث علم معصوم است. "معجزه علم معصوم" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل علم معصوم (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

چیستی معجزه

  • معجزه، کارى است که بشر به ‏طور عادى و معمولى قادر به انجام آن نیست و لذا دلیل ارتباط انسان با خدا و شاهدى محکم بر صحّت ادّعاى نبوت یا امامت می شود.[۱] معجزه بر چند نوع است، یکی از آنها خبرهای غیبی و اطلاع از عالم غیب است، که اگر پیغمبر از خدا در خواست کند و بخواهد تا از ماجرایی یا ماجراهایی از غیب آگاه شود، خدای متعال او را آگاه می‌کند.[۲] معجزه بودن امور خارق‌العاده پیامبران گذشته، معنایی جز ناتوانی بشر از همانندآوری ندارد.[۳] معجزه مانند هر پدیدۀ دیگر نیاز به علت دارد. اعجاز، یک عمل طبیعى نیست بلکه مربوط به غیب این جهان است و کار خداوند است که به دست آنها انجام مى‏‌گیرد.[۴] معجزه در هر قالبی که ظهور کند برای اثبات مدعای پیامبر، مبنی بر ارتباط با خدا و عالم غیب است و در این جهت، هیچ تفاوتی بین معجزات نیست.[۵]

معجزه و کرامت و علم غیب معصوم

  • اگر اثبات رسالت پیامبر نیازمند این باشد که وی از باب اعجاز، علم غیب بداند و از غیب خبر دهد، باید توانایی آنرا داشته باشد و چون امامت، خلافت از رسول است، بنابراین اگر لازمۀ اثبات امامت آنان نیز داشتن علم غیب باشد، قطعاً واجد آن خواهند بود. البته این در رسول به عنوان معجزه و در غیر او به عنوان کرامت خواهد بود.[۶] علم امام را از این نظر که آنرا از منبعی فرا عادی دریافت می‌کند نه از راه حواس و فکر و حدس یک نوع کرامت و معجزه می‌دانند. زیرا از اموری خبر می‌دهند که از دسترس عقل بشری خارج‌اند و جز از راه وحی و الهام به این سنخ از آگاهی نمی‌توان رسید. حماد از امام صادق(علیه السلام) نقل کرده حضرت فرمودند:[۷] «نحن و الله نعلم‏ ما في‏ السموات‏ و ما في‏ الأرض و ما في الجنة و ما في النار و ما بين ذلك» حماد می‌گوید از این فرمایش حضرت مبهوت شدم، به ایشان نگریستم که حضرت خطاب به من سه بار فرمود: «ان ذلك في كتاب الله» ... .»[۸]

معجزه و علم غیب پیامبر، دائمی یا مقطعی

  • باید توجه داشت دربارۀ معجزه داشتنن پیامبران دو نظریه وجود دارد برخی قائلند پیامبران معجزه داشته و خداوند به آنها علم غیب داده است، منتها به صورت مقطعی و زمانی است که بدان نیاز دارند، اما بر اساس آیات قرآن[۹] صحیح آن است که گفته شود توانایی پیامبران و علم غیب آنها همیشگی و مستمر است.[۱۰]

نتیجه گیری

  • آنچه در تاریخ و سیرۀ پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) ثابت و مسلم است وجود اخبارات غیبی آنان است که به عنوان معجزه و کرامت قابل تبیین است.[۱۱]


پرسش‌های وابسته


جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع علم معصوم

منابع


پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. مهری، سید مرتضی، آگاهی های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، ش 155، صفحه؟؟؟
  2. ر.ک. بشارتی، علی محمد، امامت از دیدگاه امامیه و زیدیه، ص 72
  3. ر.ک. مصباح یزدی، محمد تقی، قرآن شناسی، ص 131
  4. ر.ک. مهری، سید مرتضی، آگاهی های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، ش 155، صفحه؟؟؟
  5. ر.ک. مصباح یزدی، محمد تقی، قرآن شناسی، ص 131
  6. ر.ک. مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، ص 82 ـ 87
  7. صفار قمی، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ص ۱۲۸
  8. ر.ک. زرین جویی، عین الله، مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی، ص 70
  9. مانند آیۀ 49 آل عمران، آیۀ 39 سورۀ صاد و آیۀ 10 سورۀ سبأ
  10. ر.ک. موسوی حصینی، سید عبدالرحیم، آگاهی امامان از غیب، ص 48 ـ 51
  11. ر.ک. مهدی فر، حسن، علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن، ص 82 ـ 87