آیا توقف خورشید از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

الگو:پرسش غیرنهایی

آیا توقف خورشید از نشانه‌های ظهور است؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاترمهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری
مدخل اصلیآثار انتظار
مدخل وابسته؟

آیا توقف خورشید از نشانه‌های ظهور است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

محمد جواد خراسانی
آیت‌‌الله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در این‌باره گفته است:
«حضرت باقر (ع) در این آیه: ﴿﴿إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاء آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ[۱] "اگر بخواهیم آیتی بر ایشان از آسمان نازل می‌کنیم تا گردنهای ایشان برای او خاضع شود". فرمود: "اما آیه، پس آن رکود شمس است (یعنی توقف او) از زوال تا وقت عصر و بیرون آمدن مردی و صورتی در چشمه خورشید، معرفی خواهد شد به حسب و نسب او و این در زمان سفیانی است و در آن هنگام خواهد بود هلاکت و نابودی او"[۲]. در حدیث دیگر نیز در همان آیه فرمود: "گردن‌های بنی امیه خاضع خواهد شد برای او". سپس فرمود: "آن آیت علی بن ابیطالب است که در وقت زوال ظاهر شود در برابر همه مردم تا این‌که صورت او بارز و آشکار شود و مردم خواهند شناخت حسب و نسب او را"[۳].
از این دو حدیث ظاهر نمی‌شود که این امر از علامات ظهور باشد زیراکه تصریح نشده است که این امر پیش از قائم یا پیش از قیام او خواهد بود، بلی از ابن عباس روایت شده که گفته: "مهدی خروج نخواهد کرد تا این‌که با خورشید آیتی طالع شود"[۴]. و این با ضعف اعتبارش ظاهر نیست که مراد از آیت چیست، بلی در سه ندای ماه رجب گذشت که در ندای سوم بدنی بارز شود در برابر چشمه خورشید و گفته شود این‌ امیر المؤمنین (ع) است که برگشته است برای هلاکت ظالمین.
و در آن‌جا احتمالی داده شد که این قضیه دومرتبه در رجب تکرر پیدا کند یکی در رجب اول و دیگر در رجب دوم، پس اگر صورت و بدن در این دو حدیث همان باشد پس وقت او در رجب است و بر احتمال تعدد در دو رجب است، و الا پس وقوع این آیت مناسب است با بعد از ظهور و خروج برای هلاکت سفیانی، چنان‌که حدیث اول به وی اشارت داشت، پس می‌شود گفت: وقوع این آیت مصادف باشد با خروج دابة الارض، بنابراین بعید نیست که در رمضان دوم باشد در وقت ندای ""یا اهل الحق اجتمعوا"" چنان‌که در ندای دیگر ماه رمضان گذشت.
حاصل کلام این است که ظاهر شدن صورت و بدن در برابر خورشید چهار احتمال دارد: یکی این‌که در رجب اول مصادف با ابتدای خروج سفیانی باشد. دوم این‌که در رجب دوم هنگام عزم حضرت بر قتال سفیانی باشد. سوم این‌که در ماه رمضان نزدیک زوال دولت منحوس او باشد. چهارم این‌که این آیت در هر سه وقت مکرر شود. مخفی نماند با رکود شمس می‌توان برای حدیث طلوع شمس از مغرب که حضرت باقر (ع) او را در شمار امور حتیمه، از حتمیات شمرده معنی صحیح غیر مستبعدی کرد، اگرچه در آیات خداوند هیچ استبعادی نیست و آن این است که چون خورشید از وقت زوال تا هنگام عصر در وسط آسمان توقف کند، بعد یک‌مرتبه در طرف مغرب نمایان شود پس طلوع شمس از مغرب شده، نه این‌که خورشید به جای مشرق از مغرب طلوع کند»[۵].


پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شعراء، ۴.
  2. ارشاد مفید، ج ۲، ۳۴۹، ح ۸؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۹۲، ح ۴۰.
  3. المحجة، ص ۱۵۹.
  4. عقد الدرر، ۱۰۶.
  5. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۳۶.