وکلای نایبان خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟ (پرسش)
وکلای نایبان خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
مدخل اصلی | آثار انتظار |
مدخل وابسته | ؟ |
وکلای نایبان خاص امام مهدی چه کسانی بودند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای مجتبی تونهای، در کتاب «موعودنامه» در اینباره گفته است:
- «"قاسم بن علی" وکیل نائب دوم -محمد بن عثمان- در آذربایجان ایران بود و تا زمان نائب سوم در این سمت فعالیت میکرد[۱][۲].
- «"قاسم بن علاء" از کارگزاران "حسین بن روح" بود که در آذربایجان فعالیت میکرد. "ابو حامد عمران بن مفلس" و "ابو علی حجدر" دو دستیار وی بودند[۳]. او از زمان امام هادی (ع) وکیل این ناحیه بود. یکصد و هفده سال عمر کرد و هشتاد سال از سلامتی چشم برخوردار بوده و حضرت هادی و عسکری (ع) را زیارت کرده است[۴]. امام زمان (ع) پیش از وفات او، هفت تکه پارچه برای کفن او فرستاد و به او خبر داد که چهل روز پس از رسیدن پارچههای کفن به او، فوت خواهد کرد و او در همانروز از دنیا رفت[۵]. وی به هنگام وفاتش وصیت کرد که اگر از وارثان او کسی باتقوا نبود، از آنچه که او برای حضرت وقف کرده است محروم باشند، پس از وفاتش از سوی حضرت، توقیعی برای تسلیت به فرزندش صادر شده و در آن، این عبارت آمده است: پدرت را پیشوای تو، و کارهایش را الگوی تو قرار دادیم[۶]»[۷].
- «"محمد بن احمد قطان قمی" وی از وکیلان نایب دوم -محمد بن عثمان- در بغداد بود که به ملاقات امام زمان (ع) نایل آمد[۸]»[۹].
- «"محمد بن نفیس" وکیل حسین بن روح -نائب سوم- در اهواز بود. اولین توقیع امام زمان (ع) در دوره حسین بن روح به دست ایشان منتشر شد. حسین بن روح نخستین بخشنامه را به محمد بن نفیس، وکیل اهواز در پنجم شوال ۳۰۵ صادر کرد و در آن او را به سمت خود ابقاء نمود[۱۰]»[۱۱].
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ آخرین امید، ص ۹۰.
- ↑ مجتبی تونهای، موعودنامه، ص:۵۵۳.
- ↑ تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم (ع)، ص ۱۹۷.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۱۸۸.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۱۸۸.
- ↑ آخرین امید، ص ۱۱۸.
- ↑ مجتبی تونهای، موعودنامه، ص:۵۵۲.
- ↑ کمال الدین، ص ۴۴۲.
- ↑ مجتبی تونهای، موعودنامه، ص:۶۱۷.
- ↑ آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۲۵.
- ↑ مجتبی تونهای، موعودنامه، ص۶۲۳.