اخلاق الاهی ج۱ (کتاب)
اخلاق الاهی | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | مجتبی تهرانی |
موضوع | اخلاق اسلامی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی|انتشارات انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی]] |
محل نشر | تهران، ایران |
سال نشر |
|
شابک | ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۸-۱۶۳-۷ |
شماره ملی | ۱۱۴۶۲۴۹ |
این کتاب، جلد اول از مجموعهٔ بیست و هشت جلدی اخلاق الاهی کتابی است که با زبان فارسی به بررسی اخلاق و مباحث خرد میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر مجتبی تهرانی است و انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب یادشده در دو بخش سامان یافته است: بخش اول: درآمدی بر اخلاق و بخش دوم: خِرد؛ علم اخلاق دانش مدونی است که صفتهای نیک و بد و پسندیده و ناپسند و به تعبیر علمای اخلاق، منجیه و مهلکه را به ما میشناساند؛ مزایا و منافع دسته اول و مضرات و معایب دسته دوم را بازمی گوید و راههای آراسته شدن به خویهای نیک و دوری گزیدن از خویهای ناشایست را به ما نشان میدهد. اندیشمندان مسلمان معتقدند نفس مجرد انسان، همانند بدن، دارای حالتهای مختلف صحت و بیماری میشود؛ چرا که روح نیز مثل جسم، منافیات و ملایمتهایی دارد؛ بعضی چیزها با او سازگار و بعضی دیگر ناسازگار است. فضیلتها با روح انسان سازگار و رذیلتها با آن ناسازگار است. دانشی که به بررسی حالتهای مختلف نفس، شناخت بیماریها و کیفیت درمان آنها میپردازد، طب الارواح است که علم اخلاق نامیده میشود. تفاوت تعریف عالمان مسلمان با آنچه در منابع غربی آمده است، در این است که دانشمندان اسلامی بر تعدیل غرایز و تهذیب نفس از صفتهای ناپسند تأکید میکنند و دانشمندان غربی بر اصلاح رفتار آدمی که برخاسته از صفتها و سجایای اوست. موضوع هر علم، همان چیزی است که آن علم درباره حالتهای آن بحث میکند؛ مثل مقدار که موضوع علم هندسه و بدن انسان که موضوع علم پزشکی است. موضوع علم اخلاق، نفس ناطقه انسانی است که اصل و حقیقت انسان است؛ نفس انسان از نظر مراتب و شئون مختلف آن، از پایین ترین تا بالاترین مرتبه یعنی از آن منظر که به صفتهای نیک و بد متصف میشود. تمامی کسانی که درباره هدف علم اخلاق در حوزه دین سخن گفتهاند، اتفاق نظر دارند که وظیفه علم اخلاق، حرکت دادن انسان به سمت کمال نهایی و رساندن او به مقصد اعلی است و این مهم با آراستن انسان به فضیلتها و پیراستنش از رذیلتها میسر میشود»[۱].
فهرست کتاب
مقدمه سرپرست تحقیق
- بخش اول: درآمدی بر اخلاق
- فصل اول: کلیات
- الف) مفهومشناسی
- ملکه چیست؟
- ۲. علم اخلاق
- ۱ـ ۲. تعریف علم اخلاق
- ۲ـ ۲. موضوع علم اخلاق
- ۳ـ ۲. هدف علم اخلاق
- ۱ـ۳ ـ۲. نظریه اتصال به افق فرشتگان
- ۲ـ۳ ـ۲. نظریه اتصال به بینهایت
- ۳ـ۳ ـ۲. نظریه صحیح
- ۴ـ۲. علم اخلاق در منظومه دانش بشری
- پاسخ به یک اشکال
- ۲. جایگاه ارزشی علم اخلاق
- ۱ـ۲. ارزش موضوع علم اخلاق
- ۲ـ۲. ارزش هدف علم اخلاق
- ۳ـ۲. ارزش کاربردی علم اخلاق
- ج) اقسام اخلاق
- ۱. حسن خلق (خوشاخلاقی)
- ۱ـ۱. حسن خلق چیست؟
- ۲ـ۱. ستودگی حسن خلق
- ۳ـ ۱. نشانههای حسن خلق
- ۲. سوءخلق (بداخلاقی)
- ۱ـ۲. سوءخلق چیست؟
- ۲ـ۲. نکوهش سوءخلق
- ۱ـ ۲ـ ۲. پیامدهای دنیوی
- ۲ـ ۲ـ ۲. پیامدهای اخروی
- ۱ـ۲ـ ۲ـ ۲. ناسازگاری باایمان
- ۲ـ۲ـ ۲ـ ۲. تعارض با عمل
- ۳ـ۲ـ ۲ـ ۲. تناسب با جهنم
- ۱. روش نقلی (روایی)
- ۱ـ ۱. مزایای روش نقلی
- ۱ـ۱ـ ۱. ارتباط با وحی
- ۲ـ۱ـ ۱. سادگی گفتار
- ۲ـ۱. کاستیهای شیوه نقلی
- ۱ـ ۲ـ۱. ناهمگونی در تدوین
- ۲ـ ۲ـ۱. گزینش مباحث و سرفصلها
- ۳ـ ۲ـ۱. حذف اسناد روایات
- ۴ـ ۲ـ۱. وجود روایات متعارض و شبههآفرین
- ۲. روش عقلی (فلسفی)
- ۱ـ ۲. مبانی شیوه عقلی
- ۲ـ ۲. کاستیهای مشرب عقلی
- ۳. روش عرفانی
- ۱ـ ۳. نقاط قوت روش عرفانی
- ۱ـ۱ـ۳. حضور پررنگ خدا
- ۲ـ۱ـ۳. پویایی و تحرک
- ۴. روش مزجی
- هـ) ساماندهی مباحث اخلاق
- ۱. به لحاظ منشأ اخلاق
- ۲. به لحاظ مراحل سیر و سلوک
- ۳. به لحاظ متعلق اخلاق
- و) رویکرد و روش در مجموعه اخلاق الاهی
- ۱. رویکرد
- ۲. سازمان بحث
- فصل دوم: مبانی نظام اخلاق اسلامی
- الف) مبانی انسانشاسی
- ویژگیهای انسان از دیدگاه مکتب اسلام
- ۱. اصل اول: انسان موجودی دوبعدی
- ۱ـ۱. روح چیست؟
- ۲ـ ۱. اسامی روح
- ۳ـ ۱. نیروهای نفس انسان
- ۱ـ ۳ـ ۱. مهار نیروها
- ۴ـ ۱. مراتب نفس
- ۱ـ ۴ـ۱. نفس اماره
- ۲ـ ۴ـ۱. نفس لوامّه
- ۳ـ ۴ـ۱. نفس مطمینه
- ۵ـ ۱. حالتها و ویژگیهای روح انسان
- ۱ـ ۵ـ ۱. روح انسان مجرد است
- ۲ـ ۵ـ ۱. روح به جسم محتاج است
- ۳ـ ۵ـ ۱. نفس انسان جاوید است
- ۲ـ اصل دوم: اعتقاد به زندگی اخروی
- ۱ـ ۲. محدود نبودن عمر انسان به زندگی دنیا
- ۲ـ۲. انسان در سرای آخرت
- ۳. اصل سوم: هدفمندی انسان
- ۱ـ۳. ویژگی انسان
- ۲ـ۳. معیارهای صفت کمالی
- ۱ـ ۲ـ۳. معیار اول: موجب توسعه وجود باشد
- ۲ـ ۲ـ۳. معیار دوم: همیشگی باشد
- ۳ـ ۲ـ۳. معیار سوم: موجب سرور و افتخار باشد
- ۳ـ ۳. خیر و سعادت
- ۱ـ۳ـ ۳. خیر چیست؟
- ۲ـ۳ـ ۳. سعادت چیست؟
- ۱ـ ۲ـ۳ـ۳. بالاترین مرتبه سعادت
- ۲ـ ۲ـ۳ـ۳. تشبّه به خالق
- ۳ـ ۲ـ۳ـ۳. مقدمات تشبّه به خالق
- ۴ـ ۳. راهکار رسیدن به هدف برقراری عدالت درونی
- ۱ـ۴ـ ۳. عدالت چیست؟
- ۲ـ۴ـ ۳. نتیجه عدالت
- ۴. اصل چهارم: انسان و عمل
- ۱ـ۴. تأثیر عمل در سرنوشت انسان
- ۲ـ ۴. چگونگی تأثیر عمل در سرنوشت
- ۳ـ۴. تعامل انسان و عمل
- ۴ـ ۴. رابطه بین پاداش و عمل
- رابطه اعمال با کیفر و پاداش اخروی
- ۵. اصل پنجم: اختیار انسان
- ۱ـ ۵. انسان مجبور است یا مختار
- ۱ـ۱ـ ۵. نظریه جبر
- ۲ـ۱ـ ۵. نظریه تفویض
- ۳ـ۱ـ ۵. نظریه امربینالامرین
- ۶. اصل ششم: تغییرپذیری انسان
- ۱ـ ۶. منشأ ملکات
- ۲ـ ۶. امکان تهذیب اخلاق
- ۱ـ ۲ـ ۶. ادله عدم امکان تهذیب
- انتقاد و پاسخ
- ۱ـ۱ـ۲ـ۶. پاسخ نقضی یا انتقادی
- ۲ـ۱ـ۲ـ۶. پاسخ حلی
- ۱ـ۲ـ۲ـ۶. وجود استعداد در نهاد آدمی
- ۲ـ ۲ـ ۲ـ۶. تحقق تهذیب با وجود غرایز
- ۳ـ۶. راه رسیدن
- ۴ـ۶. قرآن کریم و امکان تهذیب
- ب) مبانی جهانشناختی
- ۱. اصل اول: اعتقاد به عالم غیب
- ۲. اصل دوم: اعتقاد به حاکمیت خدا بر جهان
- ۳. اصل سوم: اعتقاد به نظام احسن
- ۴. اصل چهارم: حقمداری
- ۱ـ۴. هدفمندی جهان
- ۲ـ۴.کمالگرایی
- ۳ـ۴. اتقان و استحکام
- ۴ـ۴. نظم
- ۵ـ۴. توازن
- ۵. اصل پنجم: اصل تطهیر
- ۱ـ۵. بعثت پیامبران
- ۲ـ۵.کارهای نیک
- ۳ـ۵. شفاعت
- ۴ـ۵. توبه
- ۱ـ ۴ـ۵. تشریع توبه
- ۲ـ ۴ـ۵. آموزش توبه
- ۳ـ ۴ـ۵. حکم به وجوب توبه
- ۴ـ ۴ـ۵. تشویق
- ۵ـ ۴ـ۵. توفیق توبه
- ۶ـ ۴ـ۵. پذیرش
- ۱. حب ذات (خویشتندوستی)
- ۲. انس با طبیعت
- ۳.عادت
- ج) مانعزدایی
- د) نقاط عزیمت در تهذیب نفس
- ۱. نقطه عزیمت در تهذیب صفتهای جزئی
- ۲. نقطه عزیمت در برنامه کلی تهذیب
- ۱ـ۲. اجتناب از عوامل رذیلتساز
- ۲ـ۲. اجتناب از دوستان بد
- ۳ـ۲. تدبر پیش از عمل
- ۴ـ۲. جبران اشتباهات
- ۵ـ۲. خودارزیابی
- ۱ـ ۵ـ۲. تلاش انفرادی
- نارسایی راه اول
- کاستیهای راه دوم
- ۳ـ ۵ـ۲. بهرهبرداری از دشمنان
- ۴ـ ۵ـ۲. عبرت از عیوب دیگران
- ۶ـ۲. مرابطه
- ۱ـ۶ـ۲. مشارطه
- ۲ـ۶ـ۲. مراقبت
- ۳ـ۶ـ۲. محاسبه
- ۴ـ۶ـ۲. سرزنش و مجازات
- هـ) ترتیب تهذیب قوا
- ۱. ترتیب بین قوا
- ۱ـ۱. ترتیب پیشنهادی تهذیب قوا
- ۲ـ۱. ترتیب پیدایش قوا
- ۲. ترتیب عملی در تهذیب هر قوه
- ۱ـ۲. دردیابی
- ۲ـ۲. پیشنهاد دارو
- ۳ـ۲. پیشنهاد چگونگی و مقدار مصرف دارو
- ۴ـ۲. بستن راههای عود بیماری
- ۵ـ۲. جبران کمبود بیمار
- ب) اقسام عقل
- ۱. عقل مطبوع و عقل مسموع
- ۲. عقل عملی و عقل نظری
- ۱ـ۲. تفاوت غایی
- ۲ـ۲. تفاوت جوهری
- ۳ـ۲. مراتب عقل عملی
- ۱. درک آیات الاهی
- ۲. دریافت معارف
- ۳. عبرتآموزی
- ۴. انتخاب راه
- ۵. منشأ فضیلتهای انسانی
- ۶. عقل، ریشه مردمداری
- ۷. عقل، سرچشمه حقمداری
- ۸. عقل، موجب موضعگیری صحیح
- ۹. عقل، مایه آسایش روح و جسم
- ۱۰. عقل، ملاک ارزش اعمال
- هـ) نشانههای عقل
- و)پیامدهای بیخردی
- ز) نقش عقل در خودسازی
- ح) حفظ معیار
- فصل دوم: رذیلتهای [[قوه عاقله]]
- الف) رذیلتهای تفریطی قوه عاقله (بلاهت)
- ۱. جهل بسیط
- ۱ـ۱. نکوهش جهل
- ۲ـ۱. درمان جهل بسیط
- ۱ـ ۲ـ۱. راهکار علمی درمان جهل
- ۱ـ۱ـ۲ـ۱. جهل از دیدگاه عقل
- ۲ـ۱ـ۲ـ۱. جهل از دیدگاه شرع
- ۲ـ۲ـ۱. راهکار عملی درمان جهل
- ۱ـ۲ـ۲ـ۱. اخلاق تعلم
- ۱ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱.گزینش استاد
- ۲ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱.ارتباط شاگرد با استاد
- ۱ـ۲ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. ارتباط قلبی
- ۲ـ۲ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. ارتباط گفتاری
- ۳ـ۲ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. ارتباط رفتاری
- ۳ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. فرصتشناسی
- ۴ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. حقپذیری
- ۵ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. فایدهمحوری
- ۶ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. گوشدادن
- ۷ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. پرهیز از زیادانگاری
- ۸ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. حلالخوری
- ۹ـ۱ـ۲ـ۲ـ۱. تنظیم معاشرت
- ۲ـ۲ـ۲ـ۱. اخلاق تعلیم
- ۱ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. منصب تعلیم
- ۲ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. کسب صلاحیت
- ۳ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. آمادگی نشر دانش
- ۴ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. گزینش شاگرد
- ۵ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. تلقی استاد از شاگرد
- ۶ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. احترام به شاگرد
- ۷ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. تواضع برای شاگرد
- ۸ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. مدارای علمی
- ۹ـ۲ـ۲ـ۲ـ۱. مراعات عدالت بین شاگردان
- ۳ـ۲ـ۲ـ۱. آسیبشناسی تعلیم وتلعم
- ۲. شک
- ۱ـ۲. منشأ پیدایش شک
- ۲ـ۲. شک بین فضیلت و رذیلت
- ۱ـ۲ـ۲. شک گذرگاه
- ۱ـ۱ـ۲ـ۲. شک غزالی
- ۲ـ۱ـ۲ـ۲. شک دکارت
- ۳ـ۱ـ۲ـ۲. اخلاق شک
- ۱ـ۳ـ۱ـ۲ـ۲. کتمان
- ۲ـ۳ـ۱ـ۲ـ۲. حزم و احتیاط
- ۳ـ۳ـ۱ـ۲ـ۲. حفظ تکیهگاه
- ۲ـ ۲ـ۲. شک ایستگاه
- ۳ـ۲ـ۲. شک پس از باور
- ۱ـ۳ـ۲ـ۲. تفاوت شک پس از باور با شک ابتدایی
- ۲ـ۳ـ۲ـ۲. عوامل شک پس از باور
- ۱ـ۲ـ۳ـ۲ـ۲. ورود به شبهات
- ۲ـ۲ـ۳ـ۲ـ۲. مخالفت عملی با عقاید
- ۳ـ۲ـ۳ـ۲ـ۲. وسواس
- ۳ـ۲. درمان شک
- ۳. جهل مرکب (خودعالمبینی)
- ۱ـ ۳. جهل مرکب چیست؟
- ۲ـ۳. زمینههای پیدایش جهل مرکب
- ۳ـ۳. عوامل پیدایش جهل مرکب
- ۴ـ۳. مبارزه با بیماری جهل مرکب
- ۱ـ۴ـ۳. پیشگیری
- ۲ـ۴ـ۳. درمان
- ۴. شرک
- ۱ـ ۴. شرک چیست؟
- ۲ـ۴. اقسام شرک
- ۱ـ۲ـ۴. شرک عبادت و شرک اطاعت
- ۲ـ۲ـ۴. شرک جلّی و شرک خفّی
- نمونههایی از شرک خفّی
- ب) رذیلتهای افراطی قوه عاقله (جُربُزه)
- ۱. وسواس
- ۱ـ۱. وسواس چیست؟
- ۲ـ۱. زمینههای وسواس
- ۱ـ۲ـ۱. آرزوها
- ۲ـ۲ـ۱. امور جاری زندگی
- ۳ـ۲ـ۱. بدبینی
- ۴ـ۲ـ۱. اعمال
- ۵ـ۲ـ۱. عقاید
- ۳ـ۱. اقسام وسوسه
- ۱ـ۳ـ۱. وسوسههای گذرا
- ۲ـ۳ـ۱. وسوسههای ماندگار
- ۳ـ۳ـ ۱. وسوسههای ناتمام
- ۴ـ ۱. اسباب پیدایش وسواس
- ۵ـ۱. راههای ورود شیطان به قلب آدمی
- ۶ـ۱. پیامدهای وسواس
- ۷ـ ۱. درمان وسواس
- ۱ـ۷ـ۱. پیشگیری از آثار عملی وسواس
- ۲ـ۷ـ۱. پاکسازی قلب از وسوسه
- ۱ـ۲ـ۷ـ۱. مرحله اول: بستن راههای نفوذ شیطان
- ۲ـ۲ـ۷ـ۱. مرحله دوم: عمران و آبادانی قلب
- ۳ـ۲ـ۷ـ۱. مرحله سوم: ذکر خدا
- ۴ـ۲ـ۷ـ۱. مراتب ذکر
- ۱ـ۴ـ۲ـ۷ـ۱. مرتبه اول: ذکر زبانی
- ۲ـ۴ـ۲ـ۷ـ۱. مرتبه دوم: ذکر مشترک
- ۳ـ۴ـ۲ـ۷ـ۱. مرتبه سوم: ذکر قلبی
- ۴ـ۴ـ۲ـ۷ـ۱. مرتبه چهارم: خودفراموشی
- ۲. مکر
- ۱ـ۲. مکر چیست؟
- ۱ـ۱ـ۲. مکر در لغت
- ۲ـ۱ـ۲. مکر در اصطلاح
- ۲ـ۲. مراتب مکر
- ۳ـ۲. نکوهش مکر
- ۴ـ۲. درمان مکر
- ۱ـ۴ـ۲. اندیشه درباره عاقبت مکر
- ۲ـ۴ـ۲. اندیشه در فواید خیرخواهی و یکرنگی
- ۳ـ۴ـ۲. اندیشه در بازتاب دنیایی مکر
- ۱. علم چیست؟
- ۲. ستودگیهای علم
- ۱ـ۲. علم از دیدگاه عقل
- ۲ـ۲. علم از دریچه شرع
- ۱ـ۲ـ۲. گواهان توحید
- ۲ـ۲ـ۲. شاهدان رسالت
- ۳ـ۲ـ۲. آگاهان به تأویل
- ۴ـ۲ـ۲. همرتبه اهل ایمان
- ۵ـ۲ـ۲. آماده ایمان
- ۶ـ۲ـ۲. دریافت آیات الهی
- ۷ـ۲ـ۲. فهم امثال قرآنی
- ۸ـ۲ـ۲. علم و دانش در میزان عمل
- ۳. بایستههای دانشوری
- ۱ـ۳. اخلاص
- ۲ـ۳. عمل به مقتضای علم
- ۳ـ۳. حسنخُلق
- ۴ـ۳. فروتنی
- ۵ـ۳. حلم و بردباری
- ۶ـ۳. عفت نفس و علو همت
- ۷ـ۳. حقپذیری
- ۸ـ۳. زهد و قناعت
- ۹ـ۳. سکوت
- ۱۰ـ۳. پرهیز از خودرایی
- ۱۱ـ۳. تأنی
- ۱۲ـ۳. ظلمستیزی
- ۱۳ـ۳. نقادی
- ۱۴ـ۳. خودانتقادی
- ۱۵ـ۳. پرهیز از مجادله
- ب) حکمت
- ۱. حکمت چیست؟
- ۱ـ۱. حکمت در لغت
- ۲ـ ۱. حکمت در اصطلاح
- ۱ـ۲ـ۱. حکمت در اصطلاح معقول
- ۲ـ۲ـ۱. حکمت در اصطلاح اخلاق
- پاسخ به یک اشکال
- ۳ـ۲ـ۱. حکمت در کاربرد دینی
- ۲. نیاز انسان به حکمت
- ۳. فراگیری حکمت
- ۴. جایگاه حکمت در بین فضیلتهای اخلاقی
- ۵. آثار حکمت
- ۱ـ۵. ذکاء
- ۲ـ۵. ذُکر یا تذکر
- ۳ـ۵. سرعت فهم
- ۴ـ۵. تعقل
- ۵ـ۵. صفای دهن
- ۶ـ۵. سهولت تعلّم
- ۶. موانع حکمت
- ۱ـ۶. موانع فکری حکمت
- ۱ـ ۱ـ ۶. کفر
- ۲ـ ۱ـ ۶. تعصب
- ۳ـ ۱ـ ۶. تقلید
- ۲ـ۶. موانع قلبی (اخلاقی) حکمت
- ۱ـ۲ـ۶. دنیادوستی
- ۲ـ۲ـ۶. کبر
- ۳ـ۲ـ۶. عُجب
- ۴ـ۲ـ۶. طمع
- ۵ـ۲ـ۶. غضب
- ۶ـ۲ـ۶. آرزوی دراز
- ۳ـ ۶. موانع رفتاری حکمت
- ۱ـ۳ـ۶. پرخوری
- ۲ـ۳ـ ۶. همنشینی با ثروتمندان
- ج) یقین
- ۱. یقین چیست؟
- ۱ـ۱. یقین در لغت
- ۲ـ۱. یقین در اصطلاح
- ۱ـ۲ـ۱. یقین در اصطلاح معقول
- ۱ـ۱ـ۲ـ۱. اطلاق عام
- ۲ـ۱ـ۲ـ۱. اطلاق خاص
- ۲ـ۲ـ۱. یقین در اصطلاح منقول و تصوف
- ۳ـ۲ـ۱. یقین در اصطلاح اخلاق
- ۲. مجاری یقین
- ۱ـ۲. توحید
- ۲ـ۲. اعتقاد به روزیرسانی خدا
- ۳ـ۲. تأثیر اعمال در سرنوشت انسان
- ۴ـ۲. اعتقاد به آگاهی خدا
- ۳. ستایش یقین
- ۴. مراتب یقین
- ۱ـ۱ـ۴. علمالیقین
- ۲ـ۱ـ۴. عینالیقین
- ۳ـ۱ـ۴. حقالیقین
- ۵. آثار یقین
- ۱ـ۵. خضوع و خشوع
- ۲ـ۵. شجاعت
- ۳ـ۵. صبر
- ۱ـ۳ـ۵. صبر و یقین در حوزه خودشناسی
- ۲ـ۳ـ۵. صبر و یقین در حوزه جهانشناسی
- ۳ـ۳ـ۵. صبر و یقین در حوزه خداشناسی
- ۴ـ۵. زهد
- ۵ـ۵. شوق و محبت
- ۶ـ۵. حیا
- ۷ـ۵. شکر
- ۸ـ۵. نشاط عمل
- ۹ـ۵. سرور پیوسته
- ۱۰ـ۵. حزن و اندوه
- ۱۱ـ۵. آسایش دنیا
- ۶. راه دستیابی به یقین
- د) توحید
- ۱. توحید چیست؟
- ۲. ستایش توحید
- ۳. مراتب توحید
- ۱ـ۳. توحید ذاتی
- ۲ـ۳. توحید صفاتی
- ۳ـ ۳. توحید افعالی
- ۴. درجات موحدان
- ۱ـ۴. توحید زبانی
- ۲ـ ۴. توحید برهانی
- ۳ـ ۴. توحیدکشفی
- ۴ـ۴. توحید حقیقی
- هـ) الهام
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله مجتبی شهیدی کلهری معروف به مجتبی تهرانی (متولد ۱۳۱۶ ش، تهران، متوفی ۱۳۹۱ش، تهران)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: امام خمینی، سید حسین بروجردی، محمد حسین طباطبائی، سید محمد رضا گلپایگانی و سید محمد محقق داماد به اتمام رساند. تدریس دروس اخلاق به طلاب و عموم مردم از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس فقه و اصول تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «رسائل بندگی»، «سلوک عاشورایی»، «خطبه فدک»، «آراستگی به آداب الهی»، «اخلاق الاهی»، «ادب سرلوحه دعوت انبیا»، «آداب الهی قلب نسبت به نبوت»، «بیداری در کلام امام حسین» و «درباره قیام و انقلاب حسینی» برخی از این آثار است.[۲]
کتابهای وابسته
- اصل مجموعه؛
- اخلاق الاهی ج۲ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۳ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۴ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۵ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۶ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۷ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۸ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۹ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۰ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۱ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۲ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۳ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۴ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۵ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۶ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۷ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۸ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۱۹ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۰ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۱ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۲ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۳ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۴ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۵ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۶ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۷ (کتاب)؛
- اخلاق الاهی ج۲۸ (کتاب)؛
پانویس