نظر ابن سینا درباره نبوت (مقاله)
نظر ابن سینا درباره نبوت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی نظرگاه شیخ الرئیس ابن سینا در باب نبوت می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۵ صفحه‌ای به قلم عبدالله جوادی آملی و نگاشته شده و در گاهنامه ضمیمه مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران (شماره ۵، پاییز ۱۳۶۰) منتشر گشته است.[۱]
| نظر ابن سینا درباره نبوت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | عبدالله جوادی آملی |
| موضوع | نبوت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | گاهنامه ضمیمه مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران |
| وابسته به | دانشگاه تهران |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۳۶۰ |
| شماره | ۵ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
این مقاله چکیده ندارد.
فهرست مقاله
- فصل اول. در معنای پیامبری و اقسام آن و بیان مقصود از پیامبری در این مورد؛
- فصل دوم. در اثبات نبوت عام و ضرورت آن؛
- نیاز انسان مدنی الطبع به قانون؛
- تنبیه؛
- استدلال شیخ الرئیس بر ضرورت نبوت؛
درباره پدیدآورنده
آیت‌الله عبدالله جوادی آملی (متولد ۱۳۱۲ ش، آمل)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: ابوالحسن جوادی آملی، محمد تقی آملی، ابوالحسن شعرانی، محیی‌الدین الهی قمشه‌ای، محمد حسین فاضل تونی، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید محمد محقق داماد، هاشم آملی، امام خمینی و علامهٔ طباطبایی به اتمام رساند. او در کنار دروس فقه و اصول به تحصیل علوم عقلی و عرفانی اهتمام ورزید. عضویت در شورای عالی قضایی، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری و امامت جمعهٔ قم از جمله فعالیت‌های وی است.[۲] او علاوه بر تدریس تفسیر قرآن کریم و خارج فقه، به تبیین رشته‌های گوناگون معقول و منقول اسلامی مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «تفسیر تسنیم»، «ادب فنای مقربان»، «شمیم ولایت»، «همتایی قرآن و اهل بیت»، «تحریر رسالة الولایة شمس الوحی تبریزی»، «حکمت نظری و عملی در نهج‌البلاغه»، «علی مظهر اسمای حسنای الاهی»، «تجلی ولایت در آیهٔ تطهیر»، «ولایت در قرآن»، «کوثر کربلا»، «ولایت علوی(ع)»، «ولایت فقیه»، «فاطمه اسوه بشر»، «وحی و نبوت»، «پیامبر رحمت(ص)»، «فلسفهٔ الهی از نظر امام رضا(ع)»، «حیات عارفانه امام علی(ع)»، «حکمت علوی(ع)»، «امام مهدی موجود موعود»، «نزول وحی»، «قرآن حکیم از منظر امام رضا(ع)» و «علی بن موسی الرضا و القرآن الحکیم» برخی از این آثار است.[۳]