خسوف و کسوف غیرعادی

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

یکی از نشانه‌ها و علائم غیرحتمی ظهور که در برخی روایات بیان شده، کسوف خورشید یعنی گرفتگی آن در نیمه ماه رمضان و خسوف ماه یعنی گرفتگی آن در اول یا آخر ماه رمضان می‌باشد که برخلاف عادت طبیعت است. یعنی تا آن زمان چنین چیزی اتفاق نیفتاده است و این فقط برای ظهور اتفاق می‌افتد.

مقدمه

احتمالات در کیفیت حدوث غیر عادی کسوف و خسوف

  • در کیفیّت حدوث این دو واقعه غیر عادی چند احتمال است:[۹]
  1. حدوث این دو به توسط جِرمی باشد که در فضا به طور ناگهانی پیدا می‌شود.[۱۰]
  2. تحقق خسوف و کسوف توسط جرمی باشد که از زمین جدا می‌شود.[۱۱]
  3. تحقق این دو به نحو اعجاز و خرق قانون طبیعت باشد.[۱۲]
  • برخی بر این باورند، خسوف و کسوف به گونۀ یاد شده در چهارچوب حوادث طبیعی و عادی نیز قابل بررسی و تبیین است و برای آن احتمال‌ها و توجیه‌هایی را یاد کرده‌اند، ولی نیازی به این توجیه‌ها نیست، زیرا اشکالی ندارد که پدیدار شدن آنها به صورت معجزه باشد، چرا که در جهت اقامۀ حجت و تقویت حق و هدایت مردم است و با قانون معجزه ناسازگاری ندارد.[۱۳]

روایات دال بر علائم ظهور بودن کسوف و خسوف

  1. امام باقر(ع) می‌فرماید:[۱۵] «دو نشانه پیش از قیام مهدی پدید خواهد آمد که، از زمان هبوط‍‌ حضرت آدم در زمین بی‌سابقه است: گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر آن»[۱۶]
  2. دارقطنی به سندش از امام باقر(ع) نقل کرده که حضرت فرمود: [۱۷] «همانا برای مهدی ما دو نشانه است که از زمان خلقت آسمان‌ها و زمین این گونه نبوده است، یکی خسوف ماه در اوّل شب رمضان و دیگری کسوف خورشید در نیمه ماه رمضان.»[۱۸] و ... .[۱۹]

نتیجه‌گیری

  • نتیجه اینکه به نظر می‌رسد مقصود از وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، این باشد که اهمیت مسأله ظهور نمایانده شود و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن نهضت عظیم سازند.[۲۰]

خسوف و کسوف از نشانه‌های قبل از ظهور قائم(ع)

خسوف و کسوف در روایات

  1. ثعلبه ازدی می‌گوید: امام باقر (ع) فرمود:[۲۷] «پیش از ظهور حضرت قائم (ع) دو نشانه خواهد بود که از زمان هبوط حضرت آدم (ع) تا آن روز سابقه نداشته است، یکی گرفتن خورشید در نیمه ماه مبارک رمضان، و دیگری گرفتن ماه در آخر آن است.[۲۸] ثعلبه، می‌گوید: عرض کردم یابن رسول الله! خورشید در آخر ماه می‌گیرد و ماه، در نیمه آن. فرمود: من به آن چه می‌گویم داناترم، این دو نشانه از نشانه‌هایی است که از زمان هبوط حضرت آدم (ع) تا آن روز چنان اتفاقی نیفتاده است‌.»[۲۹]
  2. هم چنین حضرت (ع) فرمودند:[۳۰] «پیش از این امر (ظهور) ماه‌ گرفتگی خواهد بود؛ که پنج روز مانده به انتهای ماه‌ و خورشید گرفتگی در روز پانزدهم که هر دو در ماه رمضان خواهد بود و به این ترتیب حساب منجمان به هم می‌ریزد.»[۳۱] و ... .[۳۲]

نتیجه‌گیری

  • به نظر می‌رسد، وقوع این دو پدیده به صورت غیرعادی، به خاطر آن است که اهمیت مسألۀ ظهور نمایانده شود و مردم از خواب غفلت بیدار شوند و خود را مهیای مشارکت در آن نهضت عظیم سازند. لذا این دو نشانه، از نشانه‌های حتمی ظهور نیست و در روایات به ناگزیر بودن آن اشاره نشده است.[۳۳] از این ‌‏رو نمی‌توان خسوف و کسوف غیر عادی را از نشانه‏‌های قطعی و مسلم ظهور به شمار آورد.[۳۴]


پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

  1. قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور
  2. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲
  3. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت
  5. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات
  6. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان.
  7. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر.
  8. هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی.
  9. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه.
  10. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ محمد بن محمد بن نُعمان، ارشاد مفید، ص ۳۶۸؛ طبرس، فضل بن حسن، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۵
  2. ↑ ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۸؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰
  3. ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۲۱۲ و ۲۱۳
  4. ↑ ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲ ۵ ج۲، ص۲۶۹؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۲۹۸ـ ۳۰۰
  5. ↑ صافی گلپایگانی، لطف‌الله، منتخب الأثر، ۴۴۱
  6. ↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱
  7. ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰
  8. ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰
  9. ↑ ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۸
  10. ↑ ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۸
  11. ↑ ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۸
  12. ↑ ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۸
  13. ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص 212 و 213
  14. ↑ ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲ ۵ ج۲، ص۲۶۹؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰
  15. ↑ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۴: «آيَتَانِ تَكُونَانِ قَبْلَ‏ الْقَائِمِ لَمْ يكونا [تَكُونَا] مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ(ع) إِلَى الْأَرْضِ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ الْقَمَرُ فِي آخِرِه‏»
  16. ↑ ر.ک. قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۲۹۸ـ ۳۰۰
  17. ↑ سنن دارقطنی، ج ۲، ص ۵۱؛ صافی گلپایگانی، لطف‌الله، منتخب الأثر، ص۴۴۴؛ تاریخ ما بعد الظهور، ص۱۶۰؛ «إِنَّ لمهدينا آيَتَيْنِ لَمْ يَكُونَا مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ، يَنْكَسِفُ الْقَمَرِ أَوَّلَ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ وَ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنْهُ، وَ لَمْ يَكُونَا مُنْذُ خَلَقَ اللَّهُ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضِ»
  18. ↑ ر.ک. رضوانی، علی ‎اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۵۲۸
  19. ↑ ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲ ۵ ج۲، ص۲۶۹؛ اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰
  20. ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، بررسی نشانه‌های ظهور، چشم به راه مهدی، ص ۲۹۸ـ۳۰۰
  21. ↑ بیست و پنجم یا بیست و ششم یا بیست و هفتم. ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۹۱
  22. ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ـ۱۱۳
  23. ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
  24. ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
  25. ↑ برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱
  26. ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹
  27. ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۴؛ ص ۴۹۷؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۱۸۱؛ ص ۳۹۰، ح ۴۵؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۸، ص ۲۲، ح ۲۵۸: «آيَتَانِ‏ تَكُونَانِ‏ قَبْلَ‏ قِيَامِ‏ الْقَائِمِ‏ كُسُوفُ‏ الشَّمْسِ‏ فِي‏ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ رَمَضَانَ‏ وَ خُسُوفُ الْقَمَرِ فِي آخِرِهِ قَالَ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ تَنْكَسِفُ الشَّمْسُ فِي النِّصْفِ مِنَ الشَّهْرِ وَ الْقَمَرُ فِي آخِرِ الشَّهْرِ فَقَالَ نَعَمْ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا قُلْتُ إِنَّهُمَا آيَتَانِ لَمْ تَكُونَا مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ
  28. ↑ ر.ک. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹
  29. ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ ـ ۱۱۳؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۳۴؛ هاشمی شهیدی، سید اسدالله، زمینه ‌سازان انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۸۶ ـ ۸۷؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
  30. ↑ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص ۲۷۱: «إِنَ‏ بَيْنَ‏ يَدَيْ‏ هَذَا الْأَمْرِ انْكِسَافَ‏ الْقَمَرِ لِخَمْسٍ‏ تَبْقَى‏ وَ الشَّمْسِ لِخَمْسَ عَشْرَةَ وَ ذَلِكَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ وَ عِنْدَهُ يَسْقُطُ حِسَابُ الْمُنَجِّمِين»
  31. ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ ـ ۱۱۳
  32. ↑ ر.ک. السادة، سید مجتبی، شش ماه پایانی، ص ۱۰۸ـ۱۱۳؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۳۴
  33. ↑ ر.ک. برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۴۱؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۹۹؛ جمعی از نویسندگان، چشم‏ به ‏راه مهدی، ص ۳۰۰؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
  34. ↑ جمعی از نویسندگان، چشم‏ به ‏راه مهدی، ص ۳۰۰؛ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۱۲ ـ ۲۱۳
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=خسوف_و_کسوف_غیرعادی&oldid=314419»