زیارت عاشورا در معارف و سیره حسینی
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون زیارت عاشورا است. "زیارت عاشورا" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
زیارت عاشورا از زمان‌های بسیار مناسب و با فضیلت برای زیارت امام حسین(ع)، روز عاشوراست؛ چه به صورت حضوری و رفتن به دیدار مرقد سید الشهدا(ع) در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور.
مقدمه
امام صادق(ع) فرمود: «مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ»[۱]. کسی که حسین(ع) را روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است. در حدیث دیگری زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روی آن حضرت به شمار آمده است: «مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ كَانَ كَمَنْ تَشَحَّطَ بِدَمِهِ بَيْنَ يَدَيْهِ»[۲]. متن زیارتنامه‌ای هم که از سوی ائمّه دستور به خواندن آن داده شده به "زیارت عاشورا" شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زیادی دارد.
این زیارت را امام باقر(ع) به علقمه بن محمد حضرمی آموخته که هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ»[۳]. تا آخر، که در کتب زیارت آمده است. این زیارت، تجدید عهد همه روزه پیرو حسین بن علی(ع) با مولای خویش است که همراه با "تولّی" و "تبرّی" است و خط فکری و سیاسی زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت، ترسیم می‌کند و اعلام همبستگی و سلم و صلح با موافقان راه حسین(ع) و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است. "زیارت عاشورا" ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یاری در صحنه است، تا عشق درونی به جهاد بیرونی بیانجامد و نفرت قلبی به برائت علی برسد. زیارت عاشورا، منشور "تولّی" و "تبرّی" نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمان‌هاست[۴].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۷۴؛ المزار شیخ مفید، ص۵۲.
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۷۴.
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۷۶؛ بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۹۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۲۴.