رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Amini (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۱۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی الهام و تحدیث از منظر سنخ کشف و شهود می‌پردازد. این مقاله ۲۰ صفحه‌ای به قلم الهام محمدزاده نقاشان و رضا نیرومند نگاشته شده و در فصلنامه کلام اسلامی (شماره ۹۴، تابستان ۱۳۹۴) منتشر گشته است.[۱]

رابطه الهام و تحدیث
در علم امامان شیعه
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگانالهام محمدزاده نقاشان و رضا نیرومند
موضوعالهام، تحدیث، علم امام و مجاری علم لدنی
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه کلام اسلامی
وابسته بهمؤسسه تحقیقاتی و تعلیماتی امام صادق (ع)
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۴
شماره۹۴
ناشر الکترونیکپایگاه تخصصی مجلات نور

چکیده مقاله

  • نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «امامان شیعه دارای درجه‌ای عالی از علم می‌باشند که فراتر از علم بشری است، اما این علم امری ذاتی و استقلالی نیست بلکه جنبه افاضی دارد. لذا ائمه(ع) این علوم را از منابعی متفاوت دریافت می‌کنند. الهام و تحدیث در شمار منابع مهم علوم ائمه(ع) قرار می‌گیرند که توجه و پژوهش در ماهیت آن دو نشان دهنده ارتباطشان با یکدیگر می‌باشد. مسأله این نوشتار این است که از آن جا که الهام و تحدیث از سنخ کشف و شهود می‌باشد لذا چه تفاوتی میان این دو وجود دارد. احتمال می‌رود که الهام و تحدیث دارای سنخیت واحد باشند و تنها به سبب ملاحظات و نگرش متفاوتی که از زوایای مختلف به آنها شده است آن دو متفاوت لحاظ شده‌اند. نیز به این اشکال اساسی پاسخ گفته می‌شود که استفاده از این دو منبع با وراثت علوم ائمه(ع) از پیامبر اکرم(ص) ناسازگار نبوده و مستلزم کامل‌تر شدن علوم اهل بیت(ع) نسبت به پیامبر اکرم(ص) نمی‌باشد»[۱].

فهرست مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورندگان

پانویس

دریافت متن