خیانت در معارف دعا و زیارات
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خیانت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
خیانت به معنی بی‌وفایی، نیرنگ زدن و پیمان‌شکنی است[۱] راغب خیانت را مخالفت با حق به سبب عهدشکنی سرّی می‌داند[۲]. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ﴾[۳].
واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "غِشّ" است که به معنای بدعهدی و خیانت و فریب‌کاری است[۴]. امام سجاد(ع) در مذمت این صفت می‌گوید: «وَ نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَنْطَوِيَ عَلَى غِشِّ أَحَدٍ»[۵]؛ «بارخدایا به تو پناه می‌بریم، از اینکه در دل خیال فریب کسی را بپروریم». هم‌چنین در دعای مکارم الاخلاق می‌فرماید: «بارخدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و رستگاری بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به اخلاص پاسخ دهم (اندرز دهم و نصیحت کنم)»[۶].[۷].[۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
- ↑ المفردات فی غریب القرآن.
- ↑ «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.
- ↑ فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
- ↑ دعای ۸.
- ↑ نیایش بیستم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۰۸.