گزارشی و آموزه‌هایی از دعای عصر غیبت (مقاله)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

گزارشی و آموزه‌هایی از دعای عصر غیبت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی گزارشی و آموزه‌هایی از دعای عصر غیبت می‌پردازد. این مقاله ۳۲ صفحه‌ای به قلم محسن احتشامی‌نیا، زهرا طهوری نگاشته شده و در فصلنامه سفینه (شماره ۴۴، پاییز ۱۳۹۳) منتشر گشته است[۱].

گزارشی و آموزه‌هایی از دعای عصر غیبت
زبانفارسی
نویسندهمحسن احتشامی‌نیا، زهرا طهوری
موضوعغیبت
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه سفینه
محل نشرتهران، ایران
تاریخ نشرپاییز ۱۳۹۳
شماره۴۴
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

چکیده مقاله

نویسنده این مقاله می‌نویسد:« خداوند هدف از خلقت جن و انس را عبادت خود بیان کرده است. عبادت خدا همان معرفت خداست که صنع اوست، یعنی این معرفی باید از جانب خودش صورت بگیرد و لاغیر. تا این معرفی نباشد هیچ کس قادر به شناختن پیامبران راستین نخواهد بود و در نتیجه نمی‌توانیم حجج الهی را بشناسیم. لذا برای رهایی از ضلالت و مرگ جاهلیت ملزم به تسلیم نسبت به شناخت خدا و انبیاء و اولیای او هستیم تا راه صحیح بندگی و عبادت خدا را برای ما معرفی کند و در این مسیر راهبر ما باشند؛ زیرا خدا تبعیت و تسلیم بودن نسبت به ایشان را وسیله تقرب و بندگی خود قرار داده است. لذا در حال حاضر شناخت حجت زمان امام دوازدهم تنها راه رهایی از کفر و ضلالت است. به فرموده اهل بیت در عصر غیبت، همه اهل هلاکت هستند به جز کسانی که ثابت قدم در راه شناخت امام باشند و توفیق بر دعای بر حضرت داشته باشند. بنابراین با مراجعه به دعای عصر غیبت به چگونگی کسب معرفت و راه‌های مقابله با مرگ جاهلیت می‌‌پردازیم و از جمله مهم‌ترین آن راه‌ها می‌‌توان انتظار فرج، دعا برای حضرت، دعا در حق دوستان و نابودی دشمنان ایشان و تربیت منتظران اشاره نمود»[۱].

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورنده

جستارهای وابسته

پانویس

دریافت متن