منشأ و قلمرو علم امام (پایاننامه)
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
منشأ و قلمرو علم امام و پاسخ به شبهات آن | |
---|---|
زبان | فارسی |
پژوهشگر | عسکری امامخان (هندی) |
استاد راهنما | رضا برنجکار |
موضوع | علم امام، اعلمیت امام، منابع علم امام، علم غیب امام |
مذهب | شیعه |
سال دفاع | ۱۳۸۴ |
وابسته به | جامعة المصطفی العالمیة |
تعداد صفحات | ۱۷۸ |
وبگاه معرف | مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی |
شماره رکورد | ۴۸۲۰۷۴ |
منشأ و قلمرو علم امام و پاسخ به شبهات آن پایاننامهای است که به موضوع امامت میپردازد. این پایاننامه توسط آقای عسکری امامخان (هندی) نگاشته و در مجتمع آموزش عالی امام خمینی وابسته به جامعة المصطفی العالمیة دفاع شده است. استاد راهنمای این پایاننامه آقای رضا برنجکار و استاد مشاور آن آقای علی عباسی است.[۱]
چکیده پایاننامه
- پژوهشگر این پایاننامه در ابتدای چکیده خود میگوید: قرآن کریم، امام را مصداق (اولی الامر) دانسته و اطاعت از او را بر همگان واجب کرده است. پس امام باید در تمام زمینههای کلی و جزیی امور دینی و دنیوی مورد نیاز مردم از علم و آگاهی کافی برخوردار باشد.
- پژوهشگر این پایاننامه بر این است که از نظر شیعه، امام اعلم افراد جامعه بوده، و علم او همانند علم پیامبر، حضوری، موهبتی، عام و فراگیر است. لازمه چنین امری، برخورداری امام از علم غیب امام است. همچنین امام با استفاده از ولایت خود، هدایت باطنی مردم را نیز به عهده دارد، که لازمه آن، حکومت بر دلها و اندیشهها میباشد، که خود نیازمند برخورداری از علم غیب در سطحی گسترده است. بر این اساس، آن دسته از آیات و روایات که علم غیب را منحصر در ذات خداوند دانستهاند، ناظر به علم غیب ذاتی و استقلالی بوده، و آیات و روایاتی که علم غیب را برای غیر خدا پذیرفتهاند، ناظر به علم غیب افاضی و موهبتی است که با اراده الهی، بندگان خاص خدا از آن بهرهمند میشوند. البته در آیات قرآن، به قلمرو بهرهمندی آنان از علم غیب اشارهای نشده است، اما از روایات میتوان دریافت که پیامبر اسلام (و ائمه معصومین) به همه امور آگاهی دارند.
- در این رساله آمده است: «سرچشمه علوم امام، منابع متعددی است؛ قرآن، وراثت از پیامبر، الهام و تحدیث، مصحف حضرت ابراهیم و موسی (زبور داود)، مصحف فاطمه (س)، جفر، جامعه، مصحف خاص هر امام، و ستونی از نور که خدا برای امام برمیافرازد تا بهوسیله آن بر اعمال مردم نظارت کند، مهمترین منابعی هستند که علم امام از آنها تأمین میشود».
- پژوهشگر در پایان پایاننامه به تعدادی از شبهات مطرح در حوزه علم امام پاسخ گفته است، و مهمترین نکته آن است که علم خدا ذاتی است و علم غیر خدا، عنایتی از سوی خدا میباشد، پس علم ائمه نیز با تعلیم الهی بوده، و احتمال شرک مردود است.[۱]
فهرست پایاننامه
اطلاعاتی در دست نیست.
درباره پدیدآورندگان
- در مورد پژوهشگر این پایاننامه اطلاعاتی در دست نیست.
- استاد راهنمای این پایاننامه حجت الاسلام و المسلمین دکتر رضا برنجکار (متولد ۱۳۴۲ آستارا)[۲] استاد و عضو هیئت علمی پردیس فارابی دانشگاه تهران.[۳]
- در مورد استاد مشاور این پایاننامه اطلاعاتی در دست نیست.
پانویس
پیوند به بیرون
ردهها:
- پایاننامهشناسی جامع امامت و ولایت
- پایاننامهشناسی امامت
- پایاننامهشناسی امامت با بیش از ۱۰۰
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت به زبان فارسی
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت مجتمع آموزش امام خمینی
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت جامعة المصطفی العالمیة
- پایاننامهشناسی پایاننامههای امامت مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
- پایاننامهشناسی پایاننامههای علم امام