ازدواج در فقه اسلامی
ازدواج در قرآن - ازدواج در فقه اسلامی - ازدواج در جامعهشناسی اسلامی - ازدواج در معارف و سیره نبوی - ازدواج درمعارف و سیره رضوی
مقدمه
ازدواج عبارت است از همسر گرفتن مرد یا زن که با عقد ازدواج توأم با شرایط آن، تحقّق مییابد و از آن در باب نکاح و نیز به مناسبت در باب جهاد سخن رفته است.
عقد ازدواج یا برای مدّتی معیّن منعقد میشود یا برای همیشه، از اوّلی به متعه یا ازدواج موقّت و از دومی به ازدواج دائم تعبیر میشود.
حکم:ازدواج به خودی خود برای مشتاق آن و نیز به قول مشهور برای غیر مشتاق، مستحب و ترک آن مکروه است؛ امّا در صورت خوف وقوع در گناه به سبب ترک آن، واجب است.
ازدواج به لحاظ کسی که با او پیوند زناشویی بسته میشود یا حرام است، مانند ازدواج با محارم، یا مکروه است، مانند ازدواج با نازا و شرابخوار و یا مستحب، مانند ازدواج با زن بِکر (دوشیزه)، پاکدامن، فرزندآور و فرمان بردار شوهر. [۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ جواهر الکلام، ج۸، ص:۲۹، ۱۴ و ۳۳ ـ ۳۴؛ العروة الوثقی، ج۲، ص:۷۹۷؛ وسائل الشیعة، ج۲۰، ص:۲۷ ـ ۵۹ و ۷۹ ـ ۸۴
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۳۹۰-۳۹۱.