احمد بن محمد بن رستم طبری
مقدمه
ابوجعفر احمدبن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی او از طبقه ابویعلی بن ابی زرعه بود. [۱] قرائات را نزد نصیر بن یوسف فرا گرفت [۲] و در محل سکونتش بغداد از وی و هاشم بن عبدالعزیز، ابومنذر نصیر بن یوسف و ابوحاتم سجستانی روایت کرد. [۳]
او در علم نحو و ادبیات عرب مهارت کامل داشت[۴] و کرسی تدریس علم نحو و آموزش طلبه‌ها را برقرار کرد. [۵] در خانه وزیر ابن فرات، ابوالحسن علی بن محمد بن موسی به تعلیم و تربیت فرزندان او اشتغال داشت. [۶] عمر بن محمد بن سیف کاتب در سال ۳۰۴ هجری از او روایت کرد. از شاگردان دیگر او می‌‌توان احمد بن جعفر بن محمد ختلی، [۷] ابوعیسی بکار بن احمد مقریء[۸] و عبدالواحد بن ابی هاشم را نام برد. [۹]
برخی مذهب او را عامی[۱۰] و برخی شیعه دانسته‌اند. [۱۱] کتاب‌های غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز[۱۲] و عیون المعجزات از آثار اوست[۱۳].[۱۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ انباه الرواة ۱ / ۱۲۸.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ غایه النهایه ۱ / ۱۱۴.
- ↑ دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰.
- ↑ اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.