اربد بن عبدالله بجلی
مقدمه
هیچ یک از صحابه‌نگاران نام وی را در شمار صحابه نیاورده‌اند. تنها ابن حجر[۱] در بخش سوم (مخضرمین) از وی یاد کرده و گوید: او زمان جاهلیت را درک کرد و عُمر وی را در ماجرایی حکم قرار داد. این ماجرا براساس برخی گزارش‌ها چنین است که طارق بن شهاب گوید: ما برای حج خارج شدیم. یک نفر از ما که اربد بن عبدالله نام داشت سوسماری را به قتل رساند. پس مانزد عمر رفتیم و در این باره پرسش کردیم. عمر به اربد گفت: تو خود در این باره حکم کن. او گفت: تو از من بهتر و داناتری؛ عمر گفت: من به تو دستور می‌دهم که حکم کنی؛ گفت: کفاره آن بزغاله (گوسفندی) است که به مرحله علف خوردن رسیده باشد. عمر نیز آن را تأیید کرد[۲]. ذکر نسبت بجلی برای «اربد» شاید بدان سبب باشد که طارق بن شهاب - راوی گزارش یاد شده - بجلی بوده است[۳]. برخی منابع بر پایه این خبر و عمل عمر، حکم قرار دادن قاتل را مجاز دانسته‌اند[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۳۳.
- ↑ عبدالرزاق صنعانی، ج۴، ص۴۰۲؛ شافعی، ج۲، ص۲۱۲؛ طبری، ج۷، ص۶۶؛ بیهقی، ج۵، ص۱۸۲.
- ↑ ر.ک: بخاری، ج۴، ص۳۵۲؛ ابن ابی حاتم، ج۴، ص۴۸۵؛ ابن حبان، ص۸۳.
- ↑ ر.ک: ابن کثیر، ج۲، ص۱۰۳.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «اربد بن عبدالله بجلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵.