آزمون یاران امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۴۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.


مقدمه

  • همه انبیاء و مصلحان الهی، هسته‌های اصلی نهضت خویش را با آزمایش برگزیده‌اند، چرا که راه دشوار است و آمیخته با رنج‌ها، و بدون داشتن یارانی آبدیده، سرد و گرم‌چشیده، فداکار و وفادار، نمی‌توان خطر کرد. طالوت، که در روایات، یاران مهدی به یاران او تشبیه شده‌اند[۱]، در نبرد با جالوت، لشکریانش را با تشنگی آزمود. تن‌پروران و ناشکیبایان نظم را بر هم زدند، حریصانه به آب افتادند، ولی صبورمردان از آن، لب تر نکردند. از این راه، روشن شد که گروه نخست، ارزش و توان همراهی با طالوت را ندارند و سرانجام، در رویارویی با سپاه دشمن، وحشت آنان را فراگرفت و از جنگیدن، بازماندند؛ ولی گروه دوم که ایمان فکری و بصیرت واقعی داشتند، همه پیروزی را در اختیار خدا دیدند و صبورانه مقاومت ورزیدند. یاران مهدی (ع) نیز برای رسیدن به درجه شایستگی همراهی، از غربال‌های گوناگون گذر داده می‌شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار، به قله رفیع "نصرت" بالا می‌روند.
  • پاره‌ای آزمایش‌ها پیش از قیام صورت می‌گیرد و پاره‌ای پس از آن. طولانی شدن غیبت، فتنه‌ها، فریبندگی‌ها، افکار باطل، جاه و مقام، جلوه‌فروشان، محراب‌داران، دین به دنیا فروشان، عالم‌نمایان و. . . بسیاری از منتظران را از راه بازمی‌دارند. به میزان درجات ایمان و گذر از آزمون‌ها، منتظران متمایز می‌شوند و به میزان مایه‌های ایمانی، در یاری امام بر یکدیگر پیشی می‌جویند. به فرموده امام صادق (ع): "در وقت ظهور، برخی یاران، شب در بستر ناپدید می‌شوند و فردای آن در مکه‌اند و گروهی روز در آسمان راه می‌سپارند. گفتم: فدایت شوم کدام یک ایمانشان بیشتر است‌؟ فرمود: آن‌که در آسمان حرکت می‌کند"[۲].
  • پس از گرد آمدن نیروها، ازمون‌ها سخت‌تر می‌شود. امام با آزمون‌های جسمی و روانی، باورها را به آزمایش می‌گذارد. از جمله، همانند طالوت که سپاهیانش را با تشنگی آزمود، یاران امام نیز با تشنگی امتحان خواهند شد[۳]. فراتر از آن، امام بی‌پروا به باورهای خرافی و عوامانه حمله می‌برد و معارف به دور از دسترس و پوشانده شده در غبار فراموشی را آشکار می‌سازد. در این تکان‌های فکری، صاحبان بصیرت و معرفت، تزلزلی به خود راه نداده و استوار برجای می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند و اندیشه را از سرچشمه نگرفته‌اند و در حقانیت امام تردید کرده‌اند، از پیرامون حضرت پراکنده می‌شوند[۴]. هنگام سخنرانی امام در مسجد کوفه و تخریب دیوار مسجد پیامبر، تفاوت‌های فکری و بینش همراهان به بوته آزمایش درمی‌آید و درجه و رتبه یاران در پیروی فرامین امام ارزیابی می‌شود[۵][۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. غیبة نعمانى، ص ۳۱۶.
  2. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۶.
  3. غیبة نعمانى، ص ۳۱۶.
  4. چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۷۱.
  5. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶.
  6. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۴۲.