نمایش مبدأ برای آیا در زمان غیبت ذکر نام اصلی حضرت جایز است؟ (پرسش)

{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| تصویر = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[آشنایی با امام مهدی]] / [[معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)]] 
| مدخل اصلی = 
| مدخل وابسته = 
| تعداد پاسخ = ۱
}}
'''آیا در زمان غیبت ذکر نام اصلی حضرت جایز است؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.

== پاسخ نخست ==
[[پرونده:1368299.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[علی رضا رجالی تهرانی]]]]
حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

«در اینکه آن [[حضرت]] را با [[کنیه]] یا یکی از [[القاب]] شریفش مانند: [[حجت]]، [[قائم]]، [[مهدی]]، [[صاحب الزمان]] و غیره، یاد کنیم، [[شک]] و تردیدی در جواز آن نیست. لکن در اینکه آیا می‌‏توان به نام اصلی [[حضرت]]، یعنی م. ح. م. د تصریح کرد یا نه، در بین علمای [[شیعه]] [[اختلاف]] نظر است. و اما تحقیق سخن در این‏باره این است که یاد نمودن نام شریف معهود آن [[حضرت]] بر چند گونه متصوّر می‌‏‏شود:
# یاد کردن آن در کتاب‌ها، که در جایز بودنش [[تردید]] نیست، زیرا [[دلایل]] منع شامل آن نمی‌‏شود، و نیز شیوه علمای [[صالح]] و عامل از زمان کلینی تاکنون بر این بوده که نام آن [[حضرت]] را در کتاب‌های خود ذکر کرده‌‏اند، بدون اینکه کسی بر آنان اعتراض نماید.
# یاد کردن نام آن [[حضرت]] با اشاره و کنایه، مانند اینکه گفته شود: اسم او، اسم [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} است، و کنیه‌‏اش، [[کنیه]] آن [[حضرت]] می‌‏‏باشد. و این نیز جایز است، به همان دلایلی که در گونه اوّل گذشت. به اضافه [[روایات]] متعدّدی از طرق [[شیعه]] و [[سنّی]] از [[پیامبر خاتم|پیغمبر اسلام]] {{صل}} که در آنها تصریح فرموده است: [[مهدی]] از [[فرزندان]] من است. نام او نام من و کنیه‏‌اش [[کنیه]] من می‌‏باشد<ref>کمال الدّین و تمام النّعمه، صدوق، ص ۲۸۶.</ref>. لازم به ذکر است که جایز بودن در این دو مورد مذکور به غیر حال [[ترس]] اختصاص دارد، زیرا [[ترس]]، از جمله عناوین عارضی است که مایه [[حرام]] شدن هر جایزی می‌‏گردد.
# یاد کردن آن [[حضرت]] در [[دعا]] و [[مناجات]] که ظاهرا در این مورد نیز جایز است.
# یاد کردن آن [[حضرت]] در مجامع و غیره به‏‌طور سرّی و به‌‏عنوان درد [[دل]]، که در این صورت نیز جایز است، زیرا [[دلایل]] منع از این قسم منصرف است، پس اصل جواز و [[دلایل]] جواز بدون معارض باقی می‌‏‏مانند. ضمن اینکه در [[روایت]] [[نبوی]] آمده: اوست کسی که نامش به‌‏طور آشکارا پیش از قیامش [[نبرد]] مگر [[کافر]] به او<ref>مستدرک الوسائل، میرزا حسین نوری، ج ۲، ص ۳۸۰.</ref>.
# یاد کردن این اسم شریف در مواقع [[ترس]]، مانند: محافل و مجالس [[دشمنان دین]] که [[تقیه]] با آنان [[واجب]] است، و در [[حرمت]] این نوع هیچ اختلافی وجود ندارد چنانکه در [[روایات]] متعدّدی بر این [[حرمت]] تصریح شده است.
# یاد کردن نام آن [[حضرت]] در مجالس و مجامعی که [[ترس]] و تقیه‏‌ای در آنها نباشد.

این مورد است که معرکه‌‏آرا و جای بحث و [[گفتگو]] است. بعضی گویند: [[اخبار]] گوناگونی دردست است که دلالت بر [[حرمت]] این نوع دارد. از جمله [[روایات]]، این است که [[امام هادی]] {{ع}} فرمود: [[جانشین]] بعد از من پسرم [[حسن]] است، پس چگونه خواهید بود در [[جانشین]] پس از [[جانشین]]؟ [[راوی]] می‌‏‏گوید: عرض کردم: [[خداوند]] مرا فدای شما گرداند، چرا؟ فرمود: زیرا که شما شخص او را نمی‌‏بینید و بردن نامش برای شما روا نیست. گفتم: پس چگونه او را یاد کنیم؟ فرمود: بگویید [[حجت]] [[آل محمد]] {{صل}}<ref>اصول کافی، کلینی، ج ۱، ص ۳۲۸.</ref>. و نیز در [[توقیع شریف]] آن [[حضرت]] است که: [[ملعون]] است [[ملعون]] است کسی که در محفلی از [[مردم]] اسم مرا ببرد ...<ref>بحار الانوار، علّامه مجلسی، ج ۵۳، ص ۱۸۴.</ref> و عدّه‏‌ای گویند: منظور از [[حرمت]] نام بردن اسم صریح [[امام]]، در مورد [[تقیه]] است. زیرا روایاتی داریم که به جهت جایز دانستن ذکر نام آن [[امام]]، در مقابل [[روایات]] [[حرمت]] قرار دارند، و تنها راه جمع بین [[روایات]] [[حرمت]] و جواز همین است. و [[دلایل]] دیگری هم می‌‏‏آورند که منطقی می‌‏‏نماید. در این رابطه عالم بزرگ [[تشیع]]، [[علی بن عیسی اربلی]] گوید: فتوای من این است که منع تلفّظ به نام [[مهدی]] {{ع}} از روی [[تقیه]] بوده است، ولی اکنون اشکال ندارد<ref>کشف الغمّه، علامّه اربلی، ج ۲، ص ۵۲۰.</ref>. همان‌گونه که محدّث کبیر [[شیخ]] حرّ عاملی در وسایل الشّیعه [[اختیار]] کرده است.

پس با آنچه گذشت می‌‏‏توان گفت: ذکر نام شریف [[حضرت مهدی|امام مهدی]] {{ع}} که عبارت از [[امام]] [[محمّد]] [[فرزند]] [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{عم}} می‌‏باشد، در امثال زمان ما که [[تقیه]] لازم نیست، جایز است<ref>برای آگاهی بیشتر رجوع شود به کتاب القواعد الفقهیه ج ۳، ص ۱۲۴. تألیف آیت اللّه مکارم شیرازی.</ref>»<ref>[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۶۵ الی ۶۷.</ref>.

== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان معرفت امام مهدی (شناخت امام مهدی)}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]

[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به شناخت امام مهدی]]