ابن میثم بحرانی (پدیدآورنده)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ابن میثم بحرانی
(کمال الدین میثم بن علی بن میثم بحرانی)
لقبابن میثم بحرانی
تاریخ درگذشت۶۷۹ یا ۶۹۹ق
آرامگاهبحرین
زبانعربی
پیشهمرجع تقلید
منصبمحدث، فقیه، متکلم
دیناسلام
مذهبشیعه اثناعشری
اطلاعات علمی
تحصیلاتاجتهاد
استادانخواجه نصیرالدین طوسی،
جمال الدین علی بن سلمان بحرانی،
محقق حلی
شاگردانعلامه حلی، سید بن طاووس و خواجه نصیر الدین طوسی
آثار«شرح نهج البلاغه»
«قواعد المرام فی علم الکلام»
«شرح الاشارات»
«شرح المأئة الکلمة الرضویة»
«النجاة یوم القیامة فی الامامة»

کمال الدین میثم بن علی بن میثم بحرانی (۶۳۶ ق- ۶۷۹ یا ۶۹۹ق، بحرین) مشهور به ابن میثم بحرانی، او دانشمندی عارف بوده؛ از این‌رو، او را عالمی ربانی به‌شمار آورده و برخی نیز او را دارای کرامت دانسته‌اند. گستردگی علوم او تا بدان جاست که برخی او را جامع علوم منقول و معقول، فیلسوفی محقق، حکیمی دقیق، الگوی متکلمان و بزرگ فقیهان معرفی کرده‌اند. هرچند شهرت ابن‌میثم در کلام است، اما در فقه نیز توانمندی خاصی داشت؛ تا آنجا که گفته شده خواجه نصیرالدین طوسی نزد او فقه را فراگرفته است.

استادان

او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: خواجه نصیرالدین طوسی، جمال الدین علی بن سلمان بحرانی و محقق حلی به اتمام رساند.

کتاب‌های منتشر شده

به زبان عربی

  1. شرح نهج البلاغه؛
  2. قواعد المرام فی علم الکلام؛
  3. شرح الاشارات؛
  4. شرح المئة الکلمة الرضویة؛
  5. النجاة یوم القیامة فی الامامة؛
  6. رسالة فی آداب البحث؛
  7. الاستغاثة فی البدع الثلاثة.

شاگردان

  1. علامه حلی؛
  2. سید بن طاووس؛
  3. خواجه نصیر الدین طوسی.

جستارهای وابسته

پانویس

پیوند به بیرون