مقدمه

  • حضرت با ظهور خود احکام جدیدی را می‌آورد؛ احکامی که در نظر اول با متون فقهی موجود و گاهی با ظواهر روایات و سنّت سازگاری ندارد. قانون ارث برادر در عالم ذر[۱]، کشتن شرابخوار، کشتن فرد بی‌نماز، اعدام دروغگو[۲]، تحریم سود گرفتن از مؤمن در معاملات[۳]، نابودی مناره‌های مساجد[۴]، برداشتن سقف مساجد[۵]، اعدام زناکار و منع‌کننده از زکات[۶]، از آن جمله است. در روایات از این تغییرات با عباراتی مانند قضای جدید، سنّت جدید، دعای جدید، دین جدید و کتاب جدید نام برده شده است، که هیچ‌کدام جز احیای سنت محمدی (ص) نیست[۷].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. بحارالانوار، ج ۶، ص ۲۴۹ و ج ۱۰۱، ص ۳۶۷؛ خصال صدوق، باب ۳، ص ۱۳۳.
  2. اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۶۱.
  3. همان، ص ۴۵۵؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۲۰۰.
  4. غیبة طوسى، ص ۱۲۳؛ اعلام الورى، ص ۳۵۵.
  5. من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۵۳؛ وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۴۸۸.
  6. اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۹۵؛ خصال صدوق، باب ۳، ص ۱۳۳.
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۳.