بحث:آخر الزمان

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آخرالزمان از دیدگاه ادیان

بنیان‌‏های کلی باور به این دوران را همه مذاهب و گروه‏های بزرگ اسلامی پذیرفته‏‌اند، ولی در راستای وابستگی این دگرگونی‌‏ها به ظهور و قیام حضرت مهدی موعود (ع) و نیز ویژگی‏‌های شخص آن مصلح جهانی، دیدگاه‏‌های ناهمگونی پدید آمده است.

شیعه دوازده ‏امامی، با بهره‌‏گیری از آموزه‌‏های پیشوایان معصوم (ع) حضرت مهدی (ع) را موعود امت‏ها و حکومت ایشان را نیکوترین فرجام زندگانی انسان‏‌ها بر زمین می‌‏داند. در این نگاه، با ظهور حضرت مهدی (ع)، افزون بر بهره‌‏مندی مردمان آن دوران، برخی از نیک‏ترین و صالح‏ترین و نیز بدترین و تبه‏کارترین انسان‏‌ها که پیشتر از دنیا رفته‏‌اند، به دنیا بازمی‌‏گردند، تا شایستگان، از برپایی حکومت عدل و قسط شادمان، و تبهکاران، از آن عدل جهانی آزرده ‏خاطر گردند و دنیا، همچنان بر مدار دادگری خواهد گشت، تا زندگی دنیایی پایان یابد[۱].

آخر الزمان در فرهنگ‌نامه دینی

آخرین بخش از دوران حیات انسان‌ها که پیش از پایان عمر جهان و برپایی قیامت است. در روایات، به دوره قبل از ظهور امام زمان (ع) گفته می‌شود. از آنجا که حکومت جهانی حضرت مهدی (ع) برای برپایی عدالت و اجرای دین در سطح جهان است، طبعاً با مفاسد مبارزه خواهد کرد تا جهان اصلاح شود. طبق روایات، در آن دوره، مفاسد و گناهان فراگیر شده، فتنه‌های گوناگون در همه جا پیش می‌آید و فسادهای اخلاقی، اقتصادی، سیاسی و انحطاط وضع روحی مردم، شرایط را برای ظهور آن نجات‌بخش فراهم می‌سازد.

به نشانه‌هایی که در احادیث، از اوضاع مردم و زندگی‌ها اشاره شده، "علائم آخرالزمان" گویند و مؤلفانی هم به تألیف کتاب‌هایی پیرامون آخرالزمان بر مبنای روایات اسلامی پرداخته‌اند و به مؤمنان توصیه کرده‌اند که در آن روزگار سخت و فاسد، دین و اخلاق خود را حفظ کنند[۲].

فساد در آخرالزمان

مردم آخر الزمان

شامل مباحتی همچون:

  1. امت اسلام در آخر الزمان؛
  2. حالات مردم در آخر الزمان؛
  3. روابط مردم در آخر الزمان؛
    1. رابطه انسان با پدر و مادر در این دوره؛
    2. روابط همسایگان در این دوره؛
  4. دین مردم در آخر الزمان؛
    1. دین داری در این دوره؛
    2. حج مسلمانان در این دوره.

پانویس