حشر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. پیام قرآن‌، ۵/ ۳۸؛ دائرة المعارف تشیع‌، ۹/ ۳۹۰؛ نثر طوبی‌، مجلد ۲- ۱/ ۱۷۴.
  2. معارف و معاریف‌، ۲/ ۷۶۰.
  3. فرهنگ شیعه، ص 228.
  4. فرهنگ معارف اسلامی‌، ۲/ ۷۳۶.
  5. وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى؛ سوره طه، آیه ۱۲۶- ۱۲۴.
  6. نثر طوبی‌، ۲- ۱/ ۱۷۵.
  7. فرهنگ شیعه، ص 229.
  8. وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الأَرْضِ وَلاَ طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلاَّ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ ؛ سوره انعام، آیه ۳۸؛ المیزان‌، ۷/ ۸۲؛ تفسیر نمونه‌، ۵/ ۲۲۳.
  9. المیزان‌، ۷/ ۷۶.
  10. نثر طوبی‌، مجلد ۲- ۱/ ۱۷۵.
  11. فرهنگ شیعه، ص 229.