دست امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

مقدمه

در روایات مختلفی آمده است که حضرت مهدی (ع)، هنگام ظهور، با کشیدن دست خود بر سر بندگان، عقول آن‌ها را کامل می‌کند، قلب‌های‌شان را از پاره آهن محکم‌تر کرده و کینه و عداوت را از دل‌های‌شان می‌زداید[۱]. در حدیث دیگری آمده است: حضرت اگر دستش را به سوی بزرگ‌ترین درخت روی زمین دراز کند، ان را از ریشه بیرون می‌آورد[۲].[۳]

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. نجم الثاقب، باب سوم.
  2. کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۴.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۱.